Błażej Jan Bobrzyński

(1810 Zator – 10 listopada 1870 Kraków)

lekarz 

rodzina

syn Wojciecha i Agnieszki z domu Nożkowska

w 1848 roku w kościele Mariackim poślubił Zofię z Cypcerów (wywodziła się ze starej, zasiedziałej w Krakowie rodziny patrycjuszowskiej)

dzieci: Michał Hieronim (1849–1935), profesor UJ, historyk, polityk, żona Zofia Cegielska (1859-1926); Zofia (1862-1927), mąż Jan Kanty Czerny (1847-1917), profesor geografii

biogram

           Do szkoły powszechnej i średniej uczęszczał w Krakowie, tu też ukończył studia medyczne. Po promocji doktorskiej wyjechał za granicę, by zapoznać się z nowoczesnymi metodami leczenia oraz funkcjonowaniem klinik w Niemczech, Francji i we Włoszech.

           Powrócił do Krakowa i pracował pod kierunkiem J.M. Brodowicza, uzyskując stanowisko asystenta w Klinice Chorób Wewnętrznych. Po konkursie, do którego oprócz niego stanęli dwaj inni kandydaci: Maciej Jakubowski i Ignacy Woźniakowski (wszyscy mieli za zadanie napisać rozprawę na temat „O ile anatomia patologiczna i nauki przyrodnicze do wydoskonalenia w naszych czasach terapii przyłożyły się”), zdobył stanowisko prymariusza Oddziału Chorób Wewnętrznych Szpitala Św. Łazarza. Działał też w stowarzyszeniach dobroczynnych miasta.

           Pochowany na Cmentarzu Rakowickim (Pas Ad).

praca doktorska:

1837 - De asphyxia in genere…

kalendarium

1837 – uzyskał doktorat na UJ

1837–1841 – kontynuował studia w Niemczech, Francji i we Włoszech

1841 – rozpoczął pracę w Klinice Chorób wewnętrznych pod kierunkiem M. Brodowicza

1844 – asystent w Klinice Chorób Wewnętrznych

1848 – wygrał konkurs na prymariusza Oddziału Chorób Wewnętrznych Szpitala Św. Łazarza

źródła:

Stanisław Łoza, Czy wiesz kto to jest?, Warszawa 1938

Polski słownik biograficzny, t.2, Kraków 1936, reprint Kraków 1989