Mieczysław Bieniek
(19 czerwca 1951 Krapkowice, Śląsk Opolski - )
generał Wojska Polskiego
biogram
Ukończył Wyższą Szkołę Oficerską Wojsk Zmechanizowanych we Wrocławiu, następnie Akademię Sztabu Generalnego w Warszawie oraz zaocznie krakowską AWF. Z rąk królowej Elżbiety II odebrał dyplom po ukończeniu studiów podyplomowych w Królewskim Strategicznym Instytucie Obrony w Londynie.
Pełnił służbę w 6 Pomorskiej Dywizji Powietrzno-Desantowej w Krakowie, a także służbę w siłach pokojowych ONZ, gdzie był między innymi szefem sztabu, następnie dowódcą Polskiego Kontyngentu Wojskowego na Wzgórzach Golan, dowódcą 6 Brygady Desantowo-Szturmowej im. S. Sosabowskiego, został też wyznaczony na dowódcę Nordycko-Polskiej Brygady Sił Stabilizujących NATO (SFOR) w Bośni. Po powrocie z Bośni pracował w Sztabie Kryzysowym ds. Konfliktu Bałkańskiego, następnie został wyznaczony na stanowisko szefa Pionu Szkolenia i Ćwiczeń Kwatery Głównej Sojuszniczych Sił Zbrojnych NATO w Europie (SHAPE) w Mons, później objął stanowisko pierwszego zastępcy dowódcy 3 Międzynarodowego Korpusu Armijnego w Turcji.
Jest pierwszym polskim oficerem, który objął tak wysokie stanowisko dowódcze w NATO. Dowodził Wielonarodową Dywizją Sił Stabilizacyjnych w Iraku oraz zajmował stanowisko doradcy szefa Sztabu ANA w Islamskiej Republice Afganistanu.
Według Ministerstwa Obrony Narodowej jest jednym z najbardziej dynamicznych i najlepiej wyszkolonych polskich dowódców, o wielkich zasługach w integracji sił zbrojnych z NATO oraz wybitnym specjalistą od działań powietrzno-desantowych i specjalnych. Instruktor spadochronowy klasy mistrzowskiej z ponad 3760 skokami na koncie, posiada uprawnienia instruktora spadochronowego armii amerykańskiej, belgijskiej, tureckiej, brytyjskiej i norweskiej. Członek Stowarzyszenia Euro-Atlantyckiego w Warszawie oraz w Waszyngtonie. Profesor wizytujący Kolegium Obrony (ang. Defense College) NATO w Rzymie oraz Narodowego Uniwersytetu Obrony (ang. National Defence University) w Waszyngtonie. Jest członkiem sekcji spadochronowej Wojskowego Klubu Sportowego „Wawel” w Krakowie. Jest również bratem honorowym Bractwa Kurkowego w Krakowie. Uprawia windsurfing i snowboard, jeździ na nartach, gra w tenisa ziemnego i stołowego. Specjalizuje się w bezpieczeństwie międzynarodowym oraz strategii wojskowej. Jest autorem wielu podręczników, książek i artykułów z tej dziedziny. Autor wielu opracowań i publikacji na temat bezpieczeństwa i obronności. Biegle włada językiem angielskim i rosyjskim. Interesuje się literaturą, historią i sportem.
kalendarium
1969 – rozpoczął służbę wojskową jako podchorąży Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych we Wrocławiu
1973 – ukończył Wyższą Szkołę Oficerską Wojsk Zmechanizowanych we Wrocławiu
1981 - po ukończeniu Akademii Sztabu Generalnego WP został skierowany do 6 Dywizji Powietrzno-Desantowej w Krakowie
1989 – zaocznie ukończył krakowską AWF
1990–1991 - dowodził Polskim Kontyngentem Wojskowym ONZ w Syrii
1993 - został obserwatorem w Polskiej Misji Pokojowej ONZ w Saharze Zachodniej
1994 - po powrocie dowodził 6 Brygadą Desantowo-Szturmową w Krakowie
1995 - ukończył studia podyplomowe w Królewskiej Akademii Studiów Obronnych w Wielkiej Brytanii
1996 - mianowany na stopień generała brygady
1998–1999 - dowodził Brygadą Nordycko-Polską SFOR w Bośni i Hercegowinie
1999 - wyznaczony na stanowisko szefa Pionu Szkolenia i Ćwiczeń Kwatery Głównej Sojuszniczych Sił Zbrojnych NATO w Europie (SHAPE) w Mons
2002 - objął stanowisko pierwszego zastępcy dowódcy 3 Międzynarodowego Korpusu Armijnego w Turcji
2002 - awansowany na stopień generała dywizji
2004 - dowodził Wielonarodową Dywizją Sił Stabilizacyjnych w Iraku
2004 VIII – został dowódcą 2 Korpusu Zmechanizowanego
2004 - awansowany do stopnia generała broni
2004 – odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski
2006 I 31 - uzyskał tytuł doktora nauk wojskowych na Akademii Obrany Narodowej w specjalności bezpieczeństwo międzynarodowe
2007 III–X - doradca szefa Sztabu ANA w Islamskiej Republice Afganistanu
2014 – odznaczony Gwiazdą Afganistanu
2014 – wykładowca Krakowskiej Akademii im. A. Frycza Modrzejewskiego
2014 - Honorowy Obywatel Gminy Strzelce Opolskie
2022 - otrzymał tytuł Małopolanina Roku
2014 II 3 - minister obrony narodowej Tomasz Siemoniak pożegnał go w związku z zakończeniem zawodowej służby wojskowej
źródła:
Jasiński G. (red.), Kronika Wojska Polskiego 2014, Warszawa 2015
Krzysztof Komorowski (red.): Kronika Wojska Polskiego 2004. Warszawa 2005
Mieczysław Bieniek, „Jura” (03/252), Zabierzów: Jurajska Izba Gospodarcza, marzec 2023