Janina Bieniarzówna
(24 maja 1916 Kraków – 1 marca 1997 Kraków)
historyk
biogram
Po uzyskaniu matury w Prywatnym Gimnazjum Żeńskim Sióstr Urszulanek podjęła studia na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, kontynuowała je w tajnym UJ.W czasie okupacji niemieckiej była pracownicą Rady Głównej Opiekuńczej.
Po wojnie pracowała w Muzeum Etnograficznym, Bibliotece Jagiellońskiej, Wyższej Szkole Pedagogicznej, Akademii Ekonomicznej, gdzie stworzyła ośrodek badań nad dziejami Krakowa, oraz Papieskiej Akademii Teologicznej.
Wybitna znawczyni dziejów Krakowa, zajmowała się głównie problematyką historii społecznej XVII-XIX wieku i kulturą religijną miasta. Autorka ponad 200 prac naukowych i popularnonaukowych, była współpracownikiem Polskiego słownika biograficznego i wielu czasopism naukowych. Była znakomitym pedagogiem, darzona ogólnym szacunkiem i sympatią.
Pochowana na cmentarzu Rakowickim (pas 53, rząd południowo–wschodni, narożnik).
Jej imieniem nazwano ulicę w dzielnicy Dębniki dobiegającą do ulicy Gwiaździstej.
wybrane prace:
1950 - Rzeczpospolita Krakowska 1815-1846. Wybór źródeł.
1953 - Walka chłopów w kasztelanii krakowskiej
1957 - Z dawnego Krakowa. Szkice i obrazki z XVII wieku.
1958 - 500 zagadek historycznych
1958 - wraz z ks. K. Kubiszem 400 lat reformacji pod Wawelem 1557-1957
1965 - wraz z J. Małeckim Dzieje Ziemi Krakowskiej w wypisach
1969 - Mieszczaństwo krakowskie XVII wieku. Z badań nad struktura społeczna miasta
1976 - Rada miejska w czasach saskich
1979 - wraz z J. Małeckim Dzieje Krakowa, tom 3, Kraków w latach 1796-1918
1984 - wraz z J. Małeckim Dzieje Krakowa - tom 2, Kraków w latach 1918-1939
1993 - Krakowskie targi w dawnych wiekach
1997 - wraz z J. Małeckim Dzieje Krakowa - tom 4, Kraków w wiekach XIV-XV ;
kalendarium
1935-1939 - studiowała historię na UJ
1946-1951 – pracownik UJ, z powodów politycznych odsunięta od pracy naukowo-dydaktycznej
1947 - na podstawie dysertacji Społeczeństwo krakowskie w latach 1833–1846 - uzyskała dyplom doktora filozofii
1948 - została członkiem Polskiego Towarzystwa Historycznego
1953-1957 - pracowała w Muzeum Etnograficznym i w Bibliotece Jagiellońskiej
1957-1961 - prowadziła wykłady w krakowskiej WSP
1958 – wróciła na UJ na stanowisko docenta
1958 - rozpoczęła pracę w Wyższej Szkole Ekonomicznej
1973 - została profesorem AE
1974 – odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski
1974-1981 - prezes krakowskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Historycznego i wiceprezesem Zarządu Głównego Towarzystwa
1975 - została redaktorem "Biblioteki Krakowskiej"
1975-1984 - kierownik Katedry Historii Gospodarczej
1981 - kierownik Katedry Historii Kultury Religijnej w PAT
1981 - została wybrana przewodniczącą NSZZ "Solidarność" w Akademii Ekonomicznej
1982-1991 - dziekan Wydziału Historii Kościoła PAT
1985 – otrzymała tytuł profesora zwyczajnego
1986-1997 – należała do redakcji „Rocznika Krakowskiego”
1987 - została członkiem honorowym TMHiZK
1989 - została członkiem PAU
1998 - jej imieniem nazwano ulicę w Krakowie
źródła:
Teresa Stanisławska-Adamczewska, Jan Adamczewski, Kraków, ulica imienia …, Kraków 2000
Kiryk F., Hampel J., Pietrzkiewicz I. (red.), Leksykon Profesorów Akademii Pedagogicznej im. Komisji Edukacji Narodowej 1946–2006, Kraków 2006
Piech S.L., Janina Bieniarzówna i jej uprawianie historii, w: ] T. Gąsowski, J. Smołucha (red.), Krakowskie środowisko historyczne XV–XX w. Ludzie, idee, dzieła, Kraków 2018
Piech S.L., W radości tworzenia i służby. Wspomnienia o prof. Janinie Bieniarzównie, „Folia Historica Cracoviensia”, 4–5, 1998