Łukasz Biegański
(18 października 1755 Młynowce koło Tarnopola – 6 czerwca 1839 Warszawa)
wojskowy, generał
rodzina
ziemianin, tatarskiego pochodzenia
biogram
Karierę wojskową rozpoczął w Krakowie, wstępując do stacjonującego tu 2 regimentu pieszego koronnego jako szeregowy. W kolejnych latach awansował w tej jednostce na furiera, podchorążego, chorążego, porucznika i na adiutanta. Walczył na Litwie, po przegranej wojnie był między innymi łącznikiem między Tadeuszem Kościuszką a gen. mjr. Józefem Wodzickim. Po wybuchu powstania został mianowany pierwszym adiutantem Kościuszki w stopniu kapitana, następnie awansował na majora i komendanta batalionu strzelców. Po bitwie pod Maciejowicami wraz z Kościuszką dostał się do niewoli rosyjskiej. Został przyjęty do armii Księstwa Warszawskiego w stopniu pułkownika, następnie otrzymał awans na generała brygady. Walczył przeciwko Austriakom jako dowódca liniowy, mianowany został komendantem departamentu krakowskiego i dowódcą stacjonującej wokół Krakowa 5 brygady. Jego zadaniem było pozostanie w Krakowie do czasu wkroczenia nieprzyjaciela oraz możliwie najdłuższego utrzymywania łączności z odchodzącym do Saksonii korpusem polskim. Po opuszczeniu Krakowa został komendantem Warszawy, podczas kampanii moskiewskiej, aresztowany po kapitulacji Warszawy.
Następnie służył w armii Królestwa Polskiego. Skierowany w stan spoczynku, osiadł w Warszawie, gdzie zmarł. Za udział w powstaniu nie był represjonowany przez Rosjan.
Był członkiem loży wolnomularskiej Bracia Zjednoczeni w trzecim stopniu rytu (Mistrz). Odznaczony Orderem Świętego Stanisława II klasy z nadania Aleksandra I Romanowa, a wcześniej Krzyżem Kawalerskim Orderu Virtuti Militari.
Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 26, rząd 5, grób 30).
kalendarium
1774 – wstąpił do wojska koronnego
1782 – chorąży
1783 X 30 – porucznik
1785 – adiutant
1792 - walczył na Litwie
1794 III 31 - mianowany pierwszym adiutantem Kościuszki w stopniu kapitana
1794 IV 13 - awansował na majora i komendanta batalionu strzelców
1807 - przyjęty do armii Księstwa Warszawskiego w stopniu pułkownika
1897 XII 27 - otrzymał awans na generała brygady
1808 - major dywizji w 1 Dywizji
1808 – odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Virtuti Militari
1809 - walczył przeciwko Austriakom jako dowódca liniowy
1809 – mianowany komendantem Krakowa
1812 II – komendant departamentu krakowskiego
1812 V 13 – opuścił Kraków
1812 – komendant Warszawy
1813 - aresztowany po kapitulacji Warszawy.
1814–1831 - dyrektor Komisariatu Ubiorczego armii Królestwa Polskiego
1826 IX 3 - awansował na generała dywizji
1830 - odznaczony Znakiem Honorowym za 35 lat służby
1831 - skierowany w stan spoczynku
źródła:
Kronika Krakowa, Warszawa 1996
Krzysztof Bauer: Wojsko koronne powstania kościuszkowskiego. Warszawa 1981
P. Kosk: Generalicja polska. T. 1. Pruszków 1998
Bronisław Pawłowski: Biegański Łukasz (1755–1839). w: Polski Słownik Biograficzny. T. 2, Reprint: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Kraków 1989
Ryszard Morawski, Henryk Wielecki: Wojsko Księstwa Warszawskiego. Generalicja i sztaby. Warszawa 1996
Gabriel Zych: Armia Księstwa Warszawskiego 1807–1812. Warszawa 1961