Franciszek Bieda
(17 grudnia 1896 Sowliny koło Limanowej – 20 września 1982 Kraków)
paleozoolog, geolog
rodzina
żona Józefa (1895-1979)
biogram
Zapisał się do Legionów jako ochotnik (w czasie nauki w liceum), podczas walk odniósł poważną ranę. Na froncie wschodnim nad Prutem obie kości przedramienia prawej ręki zostały zdruzgotane pociskiem szrapnelowym co spowodowało konieczność długiego leczenia szpitalnego i inwalidztwo. Po I wojnie światowej podjął studia na wydziale filozoficznym UJ, został asystentem, uzyskał habilitację, następnie został profesorem UJ. Po II wojnie światowej podjął pracę na UJ, następnie utworzył Wydział Przyrodniczo–Geograficzny na krakowskiej WSP, a po przeniesieniu geologii z UJ na AGH został kierownikiem Zakładu Paleontologii AGH.
Był współpracownikiem Komisji Fizjograficznej PAU, członkiem Komisji Geologicznej krakowskiego oddziału PAN, redaktorem „Rocznika Polskiego Towarzystwa Geologicznego".
Zajmował się mikropaleontologią, prowadził badania skał osadowych zawierających skorupki kopalnych gatunków otwornic, między innymi numulitów, stanowiących skamieniałości przewodnie przy określaniu wieku skał w badaniach stratygraficznych. Autor licznych prac naukowych, dotyczących głównie otwornic, jego głównym dziełem jest dwutomowy podręcznik Paleozoologia.
Odznaczony między innymi Medalem 10-lecia Odzyskanej Niepodległości, brązowym medalem UJ, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotą Odznaką „Zasłużony dla polskiej geologii".
Pochowany na Cmentarzu Rakowickim przy ul. Prandoty (kwatera XCVI, rząd południowy, miejsce 18).
wybrane prace:
1938 - O gatunku "Nummulina puschi" d'Archiac
1948 - Historia paleontologii w Polsce
1957 - Co wiemy o początkach życia na ziemi
1963 - Jósef Grzybowski
1963 - Duże otwornice eocenu tatrzańskiego: Larger foraminifers of the Tatra Eocene
1966-1969 – Paleozoologia, Tom 1-2
1968 - Metody określania wieku geologicznego
1976 - Zarys dziejów paleontologii w Krakowie
kalendarium
1914–1915 – walczył w Legionach Polskich
1915 – ranny w walkach nad Prutem
1916–1921 - studiował na Wydziale Geologii UJ
1921 – poślubił Józefę
1922 - uzyskał tytuł doktora na podstawie pracy o numulitach fliszu karpackiego objął stanowisko asystenta
1924 – został współpracownikiem Komisji Fizjograficznej PAU
1928 – odznaczony Medalem 10-lecia Odzyskanej Niepodległości
1929-1931 – przebywał na stypendium naukowym we Francji, Austrii i Szwajcarii
1933 – przeprowadził habilitację
1933–1939 oraz 1945–1951 – pełnił funkcję kierownika Zakładu Paleontologii UJ
1935 – mianowany profesorem nadzwyczajnym UJ
1938 – odznaczony brązowym medalem UJ
1946 – profesor zwyczajny UJ
1947 IX 1 – 1951 II – profesor WSP w Krakowie i dziekan jej Wydziału Przyrodniczo–Geograficznego
1951 – profesor AGH
1951-1967 – kierownik Katedry Paleontologii i Zakładu Paleontologii Ogólnej Wydziału Geologiczno–Poszukiwawczego AGH
1956 IV 18 – odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi
1959 – członek Komisji Geologicznej krakowskiego oddziału PAN
1966 – odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski
1967 – przeszedł na emeryturę
1980 – uhonorowany Złotą Odznaką „Zasłużony dla polskiej geologii"
źródła:
W. Krach, Franciszek Bieda 1896-1982, „Rocznik Polskiego Towarzystwa Geologicznego”, Kraków 1894
Lista członków Polskiego Towarzystwa Geologicznego, stan na 31 stycznia 1971, „Rocznik Polskiego Towarzystwa Geologicznego” Tom XL-1970, Zeszyt 3-4, Kraków 1971