Celina Bąk-Koczarska
(16 lipca 1926 Mikułowice – 21 sierpnia 2008 Kraków)
historyk
biogram
W Busku ukończyła szkołę podstawową oraz trzy klasy gimnazjum na tajnych kompletach. Po okupacji kontynuowała naukę w Liceum Humanistycznym w Busku, gdzie zdała maturę. Rozpoczęła studia historyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim, przez dwa lata studiowała również historię sztuki. Pracę magisterską obroniła z wynikiem bardzo dobrym, na podstawie pracy Początki kapitalizmu w Rzeczypospolitej Krakowskiej, którą napisała pod kierunkiem prof. Henryka Mościckiego.
Po studiach została zatrudniona jako instruktor oświatowy w Muzeum Historycznym Miasta Krakowa, gdzie organizowała spotkania i prelekcje poświęcone historii Krakowa, jego kulturze i sztuce. Zorganizowała Dział Oświatowy, który realizował lekcje historii, oprowadzanie grup wycieczkowych oraz szkolenia przewodników PTTK. Została adiunktem w Dziale Historii, Sztuki i Kultury Nowoczesnego Krakowa, następnie kierownikiem Działu. Po kilku latach powierzono Jej stanowisko kuratora Muzeum Historycznego Miasta Krakowa, koordynatora prac działów historycznych.
Jedną z jej specjalności była biografistyka, nakreśliła kilkadziesiąt sylwetek znanych krakowian: radnych, kupców, rękodzielników, społeczników, ludzi nauki, kultury i polityków, którzy trwale wpisali się w dzieje Krakowa. Większość (49) tych opracowań biograficznych opublikowała w wydawnictwie Polskiego Słownika Biograficznego, z którym współpracowała przez wiele lat.
Oprócz monografii, artykułów, referatów bardzo ważne miejsce zajmowały przygotowywane przez nią wystawy stałe i czasowe, które odegrały ważną rolę w poznawaniu dziejów miasta, kształtowaniu się poglądów na jego dzieje, zrozumieniu roli Krakowa w historii Polski i jego znaczenia dla światowego dziedzictwa kulturowego.
Wyrazem uznania jej pracy są przyznane odznaczenia: medal za zasługi dla Krakowa „Honoris gratia”, odznaka Zasłużonego Działacza Kultury, Srebrny Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski.
Pochowana na Cmentarzu Prądnik Czerwony (kwatera E-XLVIII, rząd 4, grób 5).
wybrane prace:
1958 - udział w pracy zbiorowej Polskie zabytki cechowe
1959 - wspólnie z Haliną Sitkową i Jerzym Waszkiewiczem monografia Dawny szpital scholarów w Krakowie. Studium architektoniczne
1967 - Kartka z dziejów Krakowa na przełomie XVIII i XIX w. Maciej Knotz.
1978 - Droga Juliusza Lea do krakowskiej prezydentury (1902)
1980 - Rok przełomu w życiu politycznym Krakowa 1907/1908
1986 – monografia Juliusz Leo, twórca Wielkiego Krakowa
1993 - Budowniczy krakowski Dominik Puck (1723–1789) i inwentarz rzeczy po nim
1999 – monografia Mieszkańcy pałacu „pod Krzysztofory” w Krakowie. Właściciele i lokatorzy od XIV do XX wieku
kalendarium
1945 II – kontynuowała edukację w Liceum Humanistycznym w Busku
1947-1952 – studiowała na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego
1949 I – 1950 VI - pracowała w Polskiej Akademii Umiejętności, gdzie opracowywała źródła historyczne związane z Wielką Emigracją
1951 I-VI - pracowała na zlecenie Wydziału Kultury Urzędu Wojewódzkiego w Krakowie przy opracowywaniu dokumentacji obiektów zabytkowych województwa krakowskiego
1955 – współtworzyła pierwszą stałą ekspozycję poświęconą dziejom i kulturze Krakowa
1956 II - została adiunktem w Dziale Historii, Sztuki i Kultury Nowoczesnego Krakowa (1795–1918)
1970 - jako stypendystka British Council odbyła dwumiesięczny staż w muzeach angielskich
1971 – została kierownikiem Działu
1979 I 1 – otrzymała stanowisko kuratora Muzeum Historycznego Miasta Krakowa
1982 - uzyskała tytuł doktora nauk humanistycznych Uniwersytetu Jagiellońskiego w zakresie historii na podstawie dysertacji Juliusz Leo twórca wielkiego Krakowa
źródła:
Wacław Passowicz w: „Krzysztofory” nr 26