Dzisiejsza data:

Roger Forst de Battaglia

(9 października 1873 Bochnia – 17 maja 1950 Kraków)

prawnik, ekonomista, polityk 

rodzina

         Roger Battaglia przed 1905 rokiem

Roger Battaglia przed 1905 rokiem

         ród Battaglia de Sopramonte e Ponte Alto pochodził z Wenecji. W 1708 za zasługi wojenne otrzymał tytuł barona Świętego Cesarstwa Rzymskiego. Później przeniósł się do Czech. O tym, czy Roger jest spadkobiercą tego rodu nie wiadomo, ale tytuł szlachecki "baron", jakim się tytułował, może na to wskazywać

syn Gwidona Battaglia (powstaniec styczniowy, starosta, pisarz) i Olgi z domu Baranowskiej herbu Łodzia

rodzeństwo: Karol (1876-1936), porucznik artylerii; Małgorzata, żona Węclewskiego, komisarza powiatowego; Helena, żona Forsta, docenta Uniwersytetu Wiedeńskiego; Andrzej (1895-1918), żołnierz, legionista, pierwszy Polak poległy w obronie Lwwowa w 1918 roku

poślubił Kazimierę (1869-1931) z Kirchmayerów

dzieci: Julian Robert (1901-1901); Roman Roger Adam Maria Gwido (1903-?), prawnik, publicysta; Andrzej Józef (1907-?) 

Roger Battaglia przed 1907 rokiem

Roger Battaglia przed 1907 rokiem

biogram

           Ukończył studia prawnicze i ekonomiczne, na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie uzyskał tytuł doktora prawa.

           Początkowo związany z endecja, wstąpił do Polskiej Partii Socjalno-Demokratycznej Galicji i Śląska Cieszyńskiego. Był posłem do austriackiej Rady Państwa i do Sejmu Krajowego we Lwowie. Był założycielem i przez kilka lat kierownikiem Polsko-Amerykańskiego Banku Ludowego SA w Krakowie.

           W ostatnich dniach września 1917 brał udział w Galicyjskim Zjeździe Przemysłowym, na którym poruszano sprawy odbudowy gospodarczej Galicji po włączeniu jej do Rzeczypospolitej Polskiej oraz procesy, które umożliwiłyby scalenie Galicji z resztą Polski. Jako dyrektor Krajowego Związku Fabrycznego we Lwowie oraz członek Związku Przemysłowców w Krakowie przyczynił się do rozwoju Krakowskiego Okręgu Przemysłowego.

           Był założycielem lub aktywnym członkiem wielu organizacji, z których najważniejsze były: Rada Delegatów Zrzeszenia Związków Przemysłowych Zachodniej i Południowej Polski – (prezes), Związek Przemysłu Konfekcyjnego – (założyciel i dyrektor), Rada Państwowego Instytutu Eksportowego – (członek), Izba Przemysłowo-Handlowa w Krakowie – (konsultant ekonomiczny).

Autor wielu prac ekonomicznych, jak również między innymi prac o monopolach i ich wpływie na gospodarkę. 

Pochowany na cmentarzu Rakowickim (kwatera IX, rząd1, miejsce 5).

wybrane prace:

1897 - Zarys systemu nowoczesnego prawa emigracyjnego

1905 - Rzecz o propinacji

1912 - Stan obecny przemysłu wielkiego i średniego w Galicyi

1917 - Ein Zoll – und Wirtschafsbündnis zwischen Österreich-Ungarn und Deutschland

1919Odbudowa i uruchomienie gospodarstwa społecznego w Polsce

1929 - Państwo a kartele, koncerny i trusty

1932 - Dobrobyt społeczeństwa a wychowanie

1933 - Zagadnienia kartelizacji w Polsce

kalendarium

1895 – praktykant w Banku Krajowym Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkiem Księstwem Krakowskiem we Lwowie

1900 – w charakterze komisarza powiatowego był przydzielony do służby C.K. Namiestnictwa we Lwowie

1900 – zdobył wykształcenie prawnicze i ekonomiczne

1901 – przydzielony do C.K. Ministerstwa Spraw Wewnętrznych w Wiedniu w charakterze starszego komisarza powiatowego

1904–1914 – dyrektor biura Centralnego Związku Galicyjskiego Przemysłu Fabrycznego we Lwowie

1905 – został trzecim wiceprezydentem w Lidze Pomocy Przemysłowej we Lwowie

1905 – wspólnie z prezesem Ligi Pomocy Przemysłowej Andrzejem Chramcem był inicjatorem wystawy przemysłu krajowego w Zakopanem

1906 – brał udział w wyborach uzupełniających do Rady Państwa w Wiedniu

1906 IV 24 – XI 17 – został wybrany na posła w okręgu Tarnów-Bochnia

1906 – został członkiem wydziału w Lidze Pomocy Przemysłowej we Lwowie

1906 – jako delegat Rady Miasta znalazł się w składzie rady nadzorczej Muzeum Przemysłowego Miejskiego we Lwowie

1907-1911 III 30 – poseł do austriackiej Rady Państwa

1908 – został ranny podczas kampanii wyborczej wskutek napaści socjalistów na lokal przy rynku we Lwowie

1908-1912 – poseł do Sejmu Krajowego we Lwowie

1909 – członek Komisji Krajowej dla Spraw Przemysłowych

1910 – członek rady zawiadowczej I Galicyjskiego Towarzystwa Akcyjnego dla Przemysłu Chemicznego we Lwowie

1910 – został członkiem Polskiej Partii Socjalno–Demokratycznej Galicji i Śląska Cieszyńskiego

1910 VI 19 – wraz z Ludomiłem Germanem opuścił partię 

1912 – został dyrektorem biura Galicyjskiego Związku Młynów we Lwowie 

1920 – należał do założycieli Polsko-Amerykańskiego Banku Ludowego SA w Krakowie

1920–1931 – kierował Polsko-Amerykańskim Bankiem Ludowym SA

1912 – został wiceprezesem sekcji balneoprzemysłowej Krajowego Związku Zdrojowisk i Uzdrowisk we Lwowie

1917 IX 28-30 – brał udział w Galicyjskim Zjeździe Przemysłowym w Krakowie

1924–1939 – członek Związku Przemysłowców w Krakowie

1926-1927 – członek Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów

1928 - był zewnętrznym konsultantem włoskiego banku Banca Commerciale Italiano, którego prezesem był Lodovico Toeplitz 

1929 I 26 – Związek Przemysłowców zorganizował obchody 25. rocznicy jego pracy gospodarczo-politycznej 

1936 II – znalazł się w gronie 32 osób, mianowanych przez premiera RP Mariana Zyndrama-Kościałkowskiego, powołanych do składu komisji do zbadania gospodarki przedsiębiorstw państwowych

1936 XI 11 – odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi

1945–1946 – doradca Izby Przemysłowo–Handlowej w Krakowie

1951 – jego praca Prądy i zagadnienia polityczne Polski i Europy w XIX i XX wieku została wycofana z polskich bibliotek i objęta cenzurą

źródła: 

Buszko J., Galicja 1859–1914, Polski Piemont?, Warszawa 1989 

Czesław Brzoza, Kraków między wojnami, Kraków 1998

Gazda Z., Słownik biograficzny ekonomistów polskich – od XIII wieku do połowy wieku XX, Kielce 1998

Nowicki J., Luminarze polskiej teorii ekonomii XX wieku, Warszawa 1991 

Wierzbicki A., Żywy Lewiatan. Wspomnienia, Warszawa 2001 

Kieniewicz S., Galicja w dobie autonomicznej (1850–1914). Wybór tekstów, Wrocław 1952 

Wątor A., Galicyjska Rada Narodowa w latach 1907–1914: z dziejów instytucji obywatelskiej, Szczecin 2000 

Janusz Cisek, Ewa Kozłowska, Łukasz Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918

Marek Jerzy Minakowski, Wielka genealogia Minakowskiego (Wielcy.pl), dostęp 20.01.2024