Marian Aleksander Baraniecki

(8 grudnia 1848 Warszawa – 27 lutego 1895 Kraków)

matematyk 

rodzina

herbu Sas 

syn Grzegorza Stanisława i Marii z Pełczyńskich, córki generała Michała Pełczyńskiego

w 1880 roku poślubił Zofię Brygidę Pfanhauser (1862-1930)

dzieci: Jerzy (1884–1886); Zofia (1881–1959), poślubiła fizyka Mariana Smoluchowskiego; Maria Jadwiga (1886–1964), poślubiła prawnika Tadeusza Zakrzewskiego

biogram

           Po ukończeniu szkoły średniej i Szkoły Głównej w Warszawie, gdzie uzyskał stopień magistra nauk fizyczno-matematycznych, studiował w Petersburgu, Krakowie, Lipsku (tu uzyskał doktorat) i Moskwie. Rozpoczął pracę jako nauczyciel nadetatowy w II Gimnazjum Męskim w Warszawie, a gdy Rada Wydziału Fizyko-Matematycznego Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego udzieliła mu "veniam legendi" z zakresu matematyki został wykładowcą na Uniwersytecie Warszawskim.

           Po prof. Mertensie objął katedrę matematyki na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie wykładał matematykę wyższą dla studentów nauk ścisłych, przyrodników i medyków, musiał jednak przerwać wykłady wskutek utraty wzroku. Zajmował się przede wszystkim teorią wyznaczników, teorią funkcji okresowych, geometrią analityczną oraz teorią powierzchni.

           Publikował między innymi w „Kłosie”, „Kraju”, „Przeglądzie Krytycznym" i „Tygodniku Ilustrowanym". Był autorem podręczników dla szkół średnich i wyższych oraz artykułów dotyczących historii nauk ścisłych. Inicjator powstania Biblioteki Matematyczno-Fizycznej i jej redaktor. 

           Pochowany na Cmentarzu Rakowickim (kwatera D, grób rodzinny Baranieckich i Smoluchowskich).

wybrane prace:

1875 - Arytmetyka

1875 - Algebra

1879 - Teorya wyznaczników determinantów …

1884 - Krótki rys rozwoju arytmetyki i o jej nauczaniu w Polsce

1885 - Początkowy wykład syntetyczny własności przecięć stożkowych

1889 - wydał pierwszą polską książeczkę matematyczną Algorytm Kłosa z r. 1538

1893 - Podręcznik algebry dla uczniów klas wyższych gimnazjów i szkół realnych w Galicji

1896 - Krótka algebra

kalendarium

1865-1870 - studiował w Szkole Głównej w Warszawie, uzyskując stopień magistra nauk fizyko-matematycznych

1871 – w Lipsku uzyskał stopień doktora filozofii

1874 - w Uniwersytecie Moskiewskim uzyskał stopień magistra czystej (obecnie teoretycznej) matematyki

1875-1881 – nauczyciel w II Gimnazjum Męskim w Warszawie

1876 III 26 - Rada Wydziału Fizyko-Matematycznego Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego udzieliła mu "veniam legendi" z zakresu matematyki, został wykładowcą matematyki Uniwersytetu Warszawskiego

1880 - poślubił Zofię Brygidę Pfanhauser

1885 – został profesorem UJ

źródła:

Zdzisław Opial: Zarys dziejów matematyki w Uniwersytecie Jagiellońskim w drugiej połowie XIX wieku, w "Studia z dziejów Katedr Wydziału Matematyki, Fizyki, Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego" pod redakcją Stanisława Gołąba, Kraków 1964

Aleksander Birkenmajer, w: Polski Słownik Biograficzny. T. 1. Kraków: Polska Akademia Umiejętności – Skład Główny w Księgarniach Gebethnera i Wolffa, 1935, s. 272. Reprint: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Kraków 1989

Marek Jerzy Minakowski, Wielka genealogia Minakowskiego (Wielcy.pl), wydanie z 20.01.2012

Ilustrowana encyklopedia Trzaski, Everta i Michalskiego str. 283 Warszawa