Kazimierz Stanisław Badeni
o. Joachim
(14 października 1912 Bruksela – 11 marca 2010 Kraków)
duchowny rzymskokatolicki, dominikanin, duszpasterz akademicki, mistyk
rodzina
z rodziny Badenich, hrabia
syn Ludwika Józefa (1873-1916), radcy poselstwa austriackiego i szwedzkiej arystokratki Alicji Ankarcrona (1889-1985)
przyrodnie rodzeństwo: brat Karol Stefan (1921–2018), siostry: Maria Krystyna (1923–2012) i Renata Maria (ur. 1931) oraz zmarły w wieku dziecięcym Olbracht Maksymilian
bezpotomny
biogram
Dzieciństwo spędził w Wiedniu, potem w majątku w Busku na Ukrainie, a po śmierci ojca i powtórnym zamążpójściu matki w majątku ojczyma, arcyksięcia Karola Olbrachta Habsburga, w Żywcu. Egzamin dojrzałości zdał w Gimnazjum Państwowym im. M. Kopernika w Żywcu, następnie ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Nigdy nie krył, że przechodził z klasy do klasy po protekcji, a gdy udał się na studia prawnicze na Uniwersytet Jagielloński, profesor wstawił mu tróję opatrując to komentarzem: „Przecież pan nie będzie się utrzymywał z pracy prawnika”.
Gdy wybuchła II wojna światowa, był na wakacjach w Szwecji u krewnych matki, ale poczucie honoru, które wpajano mu od dziecka, kazało wrócić do zagrożonej ojczyzny, prawdopodobnie ostatnim samolotem rejsowym Sztokholm – Warszawa. A z Warszawy do Buska. Nie chcieli go w armii z powodu słabego wzroku, wobec czego kazał uszyć mundur i na własną rękę ruszył do komendy uzupełnień. Gdy Polska upadła, wyjechał własnym samochodem marki Fiat do Rumunii, został uchodźcą bez grosza przy duszy. Przez Bukareszt, Jugosławię dostał się do Francji, gdzie w Bretanii zaciągnął się do rozbudowywanych Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Otrzymał przydział do 3. Kompanii Strzelców, później Samodzielnej Brygady Strzelców Podhalańskich. Walczył pod Narvikiem, we Francji, był w Maroku, pełnił funkcję sekretarza Polskiej Misji w Gibraltarze i sztabie Sikorskiego, a że miał słaby wzrok, dowódcy odsuwali go od walk, za to doceniali jego zdolności lingwistyczne, bo znał kilka języków i był tłumaczem w sztabach. Jego działalność jest do dzisiaj owiana tajemnicą. Nie brakuje teorii łączących Badeniego z polskim wywiadem niezwykle aktywnym w Hiszpanii i Afryce Północnej.
W tym czasie poznał Józefa Marię (o. Innocentego) Bocheńskiego, który pogłębił w nim, istniejące już wcześniej, powołanie kapłańskie. Wstąpił do seminarium duchownego w Anglii, następnie do nowicjatu dominikanów w Howkesyard. W dniu imienin Joachima (stąd przyjęte przez niego imię zakonne) złożył pierwszą profesję.
Powrócił do Polski, przyjął święcenia kapłańskie z rąk biskupa Stanisława Rosponda w Krakowie. Został duszpasterzem akademickim w Poznaniu, Wrocławiu i Krakowie. Był między innymi współtwórcą krakowskiego duszpasterstwa akademickiego „Beczka”, duchowym opiekunem rodzącego się w Polsce Ruchu Odnowy w Duchu Świętym. Wśród jego zainteresowań duchowych były między innymi buddyzm, zen, psychologia głębi Junga, nauka Mistrza Eckharta i twórczość Tolkiena. W artykułach wspomnieniowych uznawany za mistyka, choć sam mówił o sobie, że jest prorokiem. Wspominane są też przykłady uzdrowień za jego pośrednictwem, choć sam Badeni nigdy nie mówił o tym publicznie.
Niedługo przed śmiercią złamał kość udową. Z powodu wcześniej przebytych trzech zawałów lekarze nie zdecydowali się na operację. Zmarł o godz. 1:16 w nocy w krakowskim klasztorze oo. Dominikanów przy ul. Stolarskiej. Jego ostatnie słowa brzmiały: „Wesele przygotowane. Oblubieniec nadchodzi. Idę tańczyć.”. Postanowieniem prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski „za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej, za osiągnięcia w pracy naukowej oraz działalność duszpasterską w środowisku akademickim”. Został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera VIII, rząd płd, miejsce OO. Dominikanie).
wybrane prace:
Żadnej książki nie napisał własnoręcznie, wszystkie dyktował, lub są zapisem wywiadów.
2003 - Boskie oko, czyli po co człowiekowi religia. Z o. Joachimem Badenim i o. Janem Andrzejem Kłoczowskim rozmawiają Artur Sporniak i Jan Strzałka, Kraków: Wydawnictwo Literackie
2004 - Autobiografia. Z ojcem Joachimem Badenim rozmawiają Artur Sporniak i Jan Strzałka, Kraków: Wydawnictwo Literackie
2004 - Fotel z widokiem na pole, Poznań: W drodze
2006 - Kobieta boska tajemnica (rozmowy z Judytą Syrek), Kraków: Rafael
2007 - Kobieta i mężczyzna – Boska miłość (rozmowy z Sylwestrem Szeferem), Kraków: Wydawnictwo AA
2007 - Śmierć? Każdemu polecam (rozmowy z Aliną Petrową-Wasilewicz), Kraków: Rafael
2007 - Sekrety mnichów czyli sprawdzone przepisy na szczęśliwe życie (współautor: Leon Knabit), Kraków: Rafael
2009 - O kapłaństwie, celibacie i małżeństwie z rozsądku (rozmowy z Aliną Petrową-Wasilewicz), Kraków: Wydawnictwo M
2009 - ... żywot wieczny. Amen. O tym, co czeka nas po śmierci, Kraków: Rafael
2010 - Prosta modlitwa (współautorka: Alina Petrowa-Wasilewicz), Kraków: Wydawnictwo M
2010 - Uwierzcie w koniec świata! Współczesne proroctwo o powtórnym przyjściu Chrystusa (rozmowy z Judytą Syrek), Kraków: Znak
2018 - Mistyka codzienności, Poznań: W drodze
kalendarium
1930 – zdał maturę
1937 – ukończył prawo na UJ
1938 - dotknięty spotkaniem z Matką Bożą przeżył głębokie nawrócenie
1943 – od początku roku przeniesiony do sztabu gen. Władysława Sikorskiego w Anglii
1943 VII - wstąpił do seminarium duchownego w Anglii
1944 VII – wstąpił do nowicjatu dominikanów w Howkesyard
1945 VIII 16 - złożył pierwszą profesję
1947 – zamieszkał w Polsce
1950 - przyjął święcenia kapłańskie z rąk biskupa Stanisława Rosponda
1957-1975 - duszpasterz akademicki w Poznaniu
1975-1976 - duszpasterz akademicki we Wrocławiu
1977-1988 - duszpasterz akademicki w Krakowie
1977 V – historyczne kazanie wygłoszone do kilku tysięcy studentów w Bazylice Dominikańskiej w Krakowie po zamordowaniu Stanisława Pyjasa
1983 IX – kazanie na Jasnej Górze wygłoszone na I Kongresie Odnowy w Duchu Świętym
2010 III 12 – pośmiertnie odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski
2010 III 15 – został pochowany na Cmentarzu Rakowickim
2018 VII 26 - podano do publicznej wiadomości, iż Kapituła Polskiej Prowincji Dominikanów podjęła decyzję o rozpoczęciu przygotowań do procesu beatyfikacyjnego o. Joachima Badeniego
źródła:
Habsburg M.K., Tracz A., Błecha K., Księżna. Wspomnienia o polskich Habsburgach, Żywiec: Bonimed, 2009
Tracz A., Błecha K., „Ostatni król Polski” Karol Stefan Habsburg, Bonimed, 2012
Marek Jerzy Minakowski, Wielka genealogia Minakowskiego (Wielcy.pl), wydanie z 20.01.2024
Rzeczpospolita - https://www.rp.pl/kraj/art13436291-ojciec-joachim-badeni-ostatni-taki-zakonnik dostęp 20.01.2024
https://historia.dorzeczy.pl/druga-wojna-swiatowa/45614/joachim-badeni-bohater-wojenny-w-zakonie.html dostęp 20.01.2024
https://pl.aleteia.org/2018/04/14/ojciec-joachim-badeni-mistrz-zycia-mistrz-smierci/ : Ojciec Joachim Badeni. Mistrz życia, mistrz śmierci dostęp 20.01.2024