Stanisław Brodziński

(30 kwietnia 1915 Wierzchowisko – 8 marca 2009)

krawiec, działacz komunistyczny

           W latach 1932 – 1937 pracował jako krawiec. Od 1934 należał do Komunistycznego Związku Młodzieży Polskiej. W 1934 wyjechał do Zagłębia Dąbrowskiego, gdzie poza działalnością zawodową pracował społecznie w organizacjach młodzieży robotniczej. W latach 1937 – 1940 w więzieniu w Mysłowicach i Katowicach za działalność polityczną. Od 1942 w PPR. Organizator i żołnierz GL i AL w Obwodzie Krakowskim o Okręgu Miechowskim. Brał udział w walkach z Niemcami. Po wojnie członek prezydium Rady Krajowej Żołnierzy Armii Ludowej Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych. W latach 1946 – 1948 był członkiem pierwszego Komitetu Wojewódzkiego PPR w Gdańsku.

           W styczniu 1956 został I sekretarzem KW PZPR w Krakowie, ustąpił 23 października 1956 podczas egzekutywy Komitetu Wojewódzkiego PZPR. Zarzucono mu przynależność do frakcji natolińskiej sprzeciwiającej się liberalizacji polityki PZPR, potępienie wystąpień poznańskich i tolerowanie w prasie krakowskiej wypowiedzi antysemickich.

           4 grudnia 1965 wraz z Kazimierzem Mijalem, Władysławem Dworakowskim, Hilarym Chełchowskim był współzałożycielem maoistowskiej Komunistycznej Partii Polski. Odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari, Krzyżem Partyzanckim, Krzyżem Grunwaldu III klasy, Orderem Sztandaru Pracy. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.