Chrystian Piotr Aigner
(czerwiec 1756 Puławy – 9 lutego 1841 Florencja, Włochy)
architekt i teoretyk architektury
rodzina
syn Chrystiana, stolarza pracującego dla książęcego dworu, i Anny Gembickiej
brat: Adama, oficera artylerii uczestnika kampanii 1792; Anny (1767–1865), mąż Jan Sobolewski
biogram
Już jako dziecko był zdolny, chętny do pracy, szybko się uczył i dużo rysował. Dzięki wstawiennictwu księcia Czartoryskiego dostał stypendium od Stanisława Augusta i studiował w Rzymie. U Czartoryskich w Puławach poznał Stanisława Kostkę Potockiego, który został jego protegowanym, przyjacielem i długoletnim współpracownikiem. Wraz z Potockim odbył podróż do Włoch i Neapolu. Zyskał tytuł architekta rządowego i wojskowego.
Jego twórczość inspirowana była antykiem i architekturą palladiańską, łączył romantyzm z neoklasycyzmem. Pisał również prace teoretyczne z zakresu architektury. Jako architekt rządowy związał się z Warszawą, ale wykonywał też prace dla Czartoryskich, Potockich i Lubomirskich. Pracował również w Krakowie. Udał się do Włoch w celach zdrowotnych. Był to wyjazd ostateczny. Prawdopodobnie nic już nie budował. Żył z oszczędności.
wybrane publikacje:
1794 - Krótka nauka o pikach i kosach przez Obywatela Piotra Aignera
1788 – Nowa cegielnia wynalazku pana Aignera, architekta warszawskiego
Rozprawa o świątyniach u starożytnych i u słowiańskich
główne projekty:
Kraków:
1789 – wielki nagrobek neoklasyczny Kajetana Sołtyka w wawelskiej Kaplicy Świętokrzyskiej
Puławy:
1790–1794 – Pałacyk Marynki
1798–1801 – Świątynia Sybilli
1798–1809 – Domek Gotycki
1800–1803 – kościół
Łańcut:
1798–1810 - przebudował zamek
Igołomia:
1800 - zaprojektował klasycystyczny pałac
Samoklęski:
około 1800 - zaprojektował klasycystyczny pałac dla pułkownika Ciesielskiego
Góra Puławska:
po 1800 – pałacyk
Warszawa:
1811 – w Wilanowie zaprojektował Dom Ekonomski z murem
1817–1819 - zaprojektował mennicę
1818–1819 – przebudowa pałacu Radziwiłłów na Pałac Namiestnikowski
1818–1825 - zaprojektował kościół Św. Aleksandra
1819 – projektował Dom Jarmarczny, Dom Pod Kolumnami na Placu Teatralnym
1820-1821 – przebudował dzwonnicę kościoła Bernardynów
1820–1824 – obserwatorium astronomiczne w Ogrodzie Botanicznym
Zarzecze:
1817–1819 - zaprojektował pałac z rotundą w narożu
kalendarium
1779 – wykonał pierwszy projekt architektoniczny
1782 – wstąpił do wojska jako budowniczy
1794 – został profesorem w Korpusie Inżynieryjnym
1812 – uzyskał członkostwo Akademii św. Łukasza w Rzymie
1817 – został profesorem Uniwersytetu Warszawskiego
1825 – przeniósł się do Krakowa
1827 – wyjechał do Rzymu
1837 – przeniósł się do Florencji
źródła:
Jaroszewski Tadeusz, Chrystian Piotr Aigner, architekt warszawskiego klasycyzmu, Warszawa 1970