Stanisława Abłamowicz-Meyerowa

(10 czerwca 1876 Kraków  –  14 stycznia 1948 Kraków)

pianistka, pedagog

biogram

           Naukę gry na fortepianie rozpoczęła pod kierunkiem ojca, a kontynuowała u Władysława Żeleńskiego i Bolesława Domaniewskiego w Konserwatorium Towarzystwa Muzycznego w Krakowie.
Zamieszkała w Brodach na Wołyniu, prowadziła Towarzystwo Muzyczne i jego szkołę muzyczną.
           Po powrocie do Krakowa zaangażowała się w ruch koncertowy, jednocześnie rozwijała umiejętności gry na fortepianie u J. Lalewicza, a teoretyczne u Feliksa Nowowiejskiego. Podczas II wojny światowej organizowała w swoim mieszkaniu w Dębnikach konspiracyjne koncerty.
           Była cenioną kameralistką, założycielką kilku zespołów kameralnych, grała ponadto w wielkim repertuarze koncertowym. Odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi. 

kalendarium

1894 – uzyskała dyplom w Konserwatorium
1897-1909 - przebywała w Brodach
1909 - powróciła do Krakowa
1914-1929, 1948 - prowadziła klasę fortepianu Instytutu Muzycznego w Krakowie

1946 – odbył się w Krakowie jubileusz 50-lecia Jej pracy artystycznej

źródła:

Encyklopedia Krakowa, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa – Kraków 2000

Leksykon polskich muzyków pedagogów, Kraków 2007