Karol Franciszek Ksawery Szeliga Żuławski

(13 V 1845 Limanowa – 3 XII 1914 Kraków)

psychiatra

rodzina

syn Leona Hermenegilda (1816 – 1869) i Karoliny Henrietty Ekhan

około 1870 poślubił Władysławę Sikorską

dzieci: Włodzimierz; Maria (1873 – 1940), mąż Edward Szwarcenberg-Czerny; Leon; Józef; Anna; Helena; Zygmunt

biogram

          Ukończył gimnazjum we Lwowie, a po ukończeniu studiów na Wydziale Lekarskim UJ pracował w Limanowej, następnie w Krakowie. Pracował jako lekarz w Stowarzyszeniu Rękodzielników, sekundariusz Oddziału Obłąkanych, Epileptyków i Pokąsanych przez Psy Wściekłe, początkowo w gmachu dawnego Szpitala Św. Ducha, następnie w Szpitalu Św. Łazarza. Został tam ordynatorem Oddziału Psychiatrycznego. Był wykładowcą i profesorem psychiatrii UJ. Został właścicielem prywatnej lecznicy dla umysłowo chorych pod nazwą Dom Zdrowia przy ul. Długiej 82. Jego pacjentami byli między innymi Stanisław Wyspiański i Teodora Matejkowa. Autor kilkunastu publikacji naukowych z zakresu psychiatrii. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim (grobowiec rodzinny, kwatera Ra).

wybrane prace:

1884 - Przypadek obłędu ostrego (Delirium acutum). Przegląd Lekarski

1885 - Sprawozdanie naukowe z ruchu chorych w zakładzie dla obłąkanych w Krakowie w ciągu r. 1883. Przegląd Lekarski

1891 - O urojeniach, Kraków

kalendarium

1864 - 1870 - studiował na Wydziale Lekarskim UJ, uzyskując tytuł doktora wszech nauk lekarskich

1876 – zamieszkał w Krakowie

1877 - sekundariusz Oddziału Obłąkanych, Epileptyków i Pokąsanych przez Psy Wściekłe, którego prymariuszem był Gustaw Neusser

1881 – został ordynatorem Oddziału Psychiatrycznego

1886 – habilitował się jako docent psychiatrii

1890 – został właścicielem lecznicy dla umysłowo chorych Dom Zdrowia

1897 – mianowany profesorem psychiatrii UJ