Dzisiejsza data:

kalendarium

1846 - ukończył Wydział Filozoficzny Uniwersytetu Lwowskiego
1848 XI - wyjechał do Tarnowa, gdzie objął posadę suplenta w tamtejszym gimnazjum

1849 VIII - został zwolniony z pracy
1849 - 1851 - odbył studia prawnicze na UJ
1851 - uzyskał na UJ stopień doktora praw
1855 - uzyskał uprawnienia adwokackie w Krakowie i otworzył kancelarię
1856 - objął funkcję syndyka Krakowa
1861 IV - rozpoczął swą działalność na forum sejmowym
1862 - wybrany został do Rady Państwa w Wiedniu
1863 - prowadzenie kancelarii pod swoim nadzorem powierzył Władysławowi Markiewiczowi
1866 - przyczynił się do uchwalenia przez Sejm Krajowy statutu dla Krakowa i został wybrany do jego Rady Miejskiej
1867 - 1869 - zakończyła się jego współpraca z Potockim
1871 - został prezesem Koła Polskiego w Wiedniu
1872 - przyjechał specjalnie z Wiednia na wybory prezydenta
1872 - został członkiem Akademii Umiejętności
1874 VII 2 - 1880 II 7 - pełnił funkcję prezydenta m. Krakowa
1874 VIII 14 - odbyło się uroczyste posiedzenie Rady miejskiej, na którym prezydent - elekt stał się pełnoprawnym prezydentem miasta Krakowa
1877 III 1 - Rada miasta uchwaliła rozpoczęcie budowy gmachu szkoły Sztuk Pięknych na Kleparzu
1879 - okazały budynek Szkoły był już gotowy
1879 X 3 - odbyło się uroczyste otwarcie odrestaurowanych Sukiennic
1880 VI - został ponownie wybrany prezydentem miasta
1880 IX 1 - 4 - podejmował w Krakowie Cesarza Franciszka Józefa I
1881 I - został powołany na stanowisko marszałka krajowego i przeniósł się do Lwowa
1881 II 1 - Rada m. Krakowa jednogłośnie nadała mu godność Obywatela Honorowego miasta Krakowa
1886 - zrezygnował z funkcji marszałka z powodu konfliktu z namiestnikiem F. Zaleskim, wrócił na stałe do Krakowa
1887 IV - wyjechał do Wiednia, by wziąć udział w obradach Rady Państwa
1887 V 23 - odbył się jego pogrzeb na Cmentarzu Rakowickim
1887 IX 18 - na placu przed magistratem odsłonięto jego pomnik (usunięty w 1953 roku na wniosek B. Drobnera, przywrócony w 1985 roku)
1890 - jego imieniem nazwano ulicę na Wesołej, biegnącą od ulicy Kolejowej do ulicy Morsztynowskiej, którą w 1953 przemianowano na ulicę Bitwy Pod Lenino, a Zyblikiewicza „przesiedlono” po latach na Kazimierz, dając mu tam kawałek nadwiślańskiego bulwaru i dopiero w 1990 roku jego nazwisko wróciło na dawne miejsce w I dzielnicy Stare Miasto

źródła

Homola Irena, Kraków za prezydentury Mikołaja Zyblikiewicza (1874-1881), Kraków 1976 Encyklopedia Krakowa, Wydawnictwo PWN, Kraków 2000

Słownik biograficzny Historii Polski, Ossolineum 2005

Gaczoł Ewa, biogram Zyblikiewicza w Znani i nieznani, CD Kraków na starej fotografii 1846 - 1918 Kraków