Jerzy Zawieyski
Henryk Nowicki do 1924
(2 X 1902 Radogoszcz koło Łodzi – 18 VI 1969 Warszawa)
dramatopisarz, prozaik, działacz społeczny
rodzina
syn Jana Nowickiego i Marii z Kicińskich
był homoseksualistą, jego partnerem życiowym był 8 lat młodszy Stanisław Trębaczkiewicz, poznany w 1933 roku podczas kursu dla nauczycieli w Wymyślinie
biogram
Po ukończeniu Szkoły Dramatycznej w Krakowie występował jako aktor w warszawskim teatrze Reduta będąc jednocześnie redaktorem czasopisma "Teatr Ludowy".
Wyjechał do Francji, gdzie pracował jako instruktor teatralny amatorskich zespołów Polonii.
Po powrocie z Francji został dyrektorem Instytutu Teatrów Ludowych, był członkiem redakcji Teatru Ludowego, aktorem i kierownikiem literackim Teatru Ateneum. Organizował ruch oświatowy i teatralny jako sekretarz Towarzystwa Uniwersytetów Robotniczych. Następnie działacz Związku Młodzieży Wiejskiej Rzeczypospolitej Polskiej.
Podczas okupacji niemieckiej uczestniczył w podziemnym ruchu kulturalnym, działał w Tajnej Radzie Teatralnej.
Po wojnie był wykładowcą KUL, współdziałał z zakładem dla ociemniałych w Laskach, był współtwórcą i prezesem Klubu Inteligencji Katolickiej, członkiem zespołów redakcyjnych "Tygodnika Powszechnego" oraz miesięcznika "Znak". Był posłem na Sejm PRL, członkiem Rady Państwa PRL.
Zmarł w nie do końca wyjaśnionych okolicznościach, wypadł z okna szpitala w którym przebywał po wylewie, nie wiadomo czy było to samobójstwo, nieszczęśliwy wypadek czy morderstwo.
Pochowany wraz ze Stanisławem Trębaczkiewiczem we wspólnie za życia wybranym miejscem wiecznego spoczynku w Laskach.
wybrane publikacje:
powieści
1932 - Gdzie jesteś przyjacielu
1934 - Daleko do rana
1946 - Droga do domu
1946 - Noc Huberta
1966 - Wawrzyny i cyprysy
1966 - Konrad nie chce zejść ze sceny
opowiadania
1956 - Pokój głębi
1963 - Romans z ojczyzną
eseje
1956 - Notatnik liryczny
1958 - Próby ognia i czasu
1965 - W alei bezpożytecznych rozmyślań
1971 - Pomiędzy plewą i manną
dramaty
Powrót Przełęckiego
Rozdroże miłości
Ocalenie Jakuba
Wysoka ściana
Masław
Rycerze świętego Graala
Ślepa ulica
Lai znaczy jaśmin
Mąż doskonały
Dzień sądu
Pieśń o nadziei
Rzeka niedoli
Miecz obosieczny
1957 - Dramaty (serie I-II)
1962 - Dramaty współczesne
1985 - 1987 - Dramaty (tom 1-4)
kalendarium
1926 - ukończył Szkołę Dramatyczną w Krakowie
1926 - 1928 - aktor w teatrze "Reduta"
1926 - 1928 – redaktor czasopisma "Teatr Ludowy"
1929 - 1931 - we Francji pracował jako instruktor teatralny amatorskich zespołów Polonii
1932 - 1939 - dyrektor Instytutu Teatrów Ludowych
1939 - 1945 - działał w konspiracji
1945 – związał się z "Tygodnikiem Powszechnym"
1945 III 31 - w Starym Teatrze, kierowanym przez Bujańskiego, odbyła się pierwsza powojenna premiera jego Męża doskonałego ze scenografią Andrzeja Pronaszki
1949 - otrzymał nagrodę Episkopatu Polski
1956 - działacz Klubów Inteligencji Katolickiej
1956 - 1957 - przewodniczący Ogólnopolskiego Klubu Postępowej Inteligencji Katolickiej, następnie prezes warszawskiego KIK
1957 - 1968 - był członkiem Rady Państwa, zrzekł się funkcji po wydarzeniach marca
1957 - 1969 - poseł na Sejm
1958 - został członkiem Prezydium Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu
1956 - 1962 - wiceprezes Zarządu Głównego Związku Literatów Polskich