Jan Wiktor

Jawor, Jawir, Stach Płomień

(1 XI 1890 Radomyśl nad Sanem – 17 II 1967 Kraków)

powieściopisarz, publicysta

rodzina

syn Augustyna, murarza, i Marianny z Kowalików

biogram

           Ukończył Gimnazjum w Dębicy, studiował medycynę na Uniwersytecie Lwowskim.
           Debiutował artykułem w czasopiśmie "Sprawa robotnicza". Pracował w redakcji "Gazety Podhalańskiej" i brał udział w akcji w czasie plebiscytu na Spiszu i Orawie. Związany był z ruchem ludowym, w czasie okupacji niemieckiej uczestniczył w Krakowie w akcji pomocy społecznej. Po wojnie pełnił funkcje społeczne, był posłem na Sejm jako poseł ziemi podhalańskiej.
           Znany był jako piewca piękna Pienin, jego największe dzieła powstawały podczas jego pobytów w Szczawnicy gdzie zamieszkiwał w pensjonacie Szalay. W krajobraz Pienin wpisał akcję wielu swych dzieł, między innymi swojej najwybitniejszej powieści Orka na ugorze, której bohaterką jest Szczawnicka nauczycielka.
           Otrzymał wiele nagród i wyróżnień.

           Pochowany na Cmentarzu Rakowickim (kwatera LXVII, rząd 1, grób 9).

wybrane publikacje:

1920 - Oporni. Opowieści z Podhala
1922 - Przez łzy
1925 - Burek
1925 - Legendy o grajku Bożym
1931 - Zwariowane miasto
1932 - Eros na podwórzu
1933 - Wierzby nad Sekwaną
1935 - Orka na ugorze
1937 - opowiadania Zapomniany lotnik
1947 - Skrzydlaty Mnich
1953 - Papież i buntownik
1954 - Z notatnika posła
1955 - Wyznania heretyka
1956 - monografia Pieniny i ziemia sądecka
1958 - Prześwietlone wspomnienia
1959 - Miłość wśród płonących wzgórz
kalendarium

1912 - debiut w czasopiśmie "Sprawa Robotnicza"
1920 - debiutował zbiorem opowiadań Oporni

1930 I 10 – wraz z innymi literatami krakowskimi przyłączył się do protestu w sprawie więźniów brzeskich
1931 - został laureatem krakowskiego oddziału Związku Zawodowego Literatów Polskich
1933 - przebywał na Ziemi Opolskiej
1936 i 1956 - otrzymał nagrodę miasta Krakowa
1937 - wyróżniony Złotym Wawrzynem Polskiej Akademii Literatury
1945 - został członkiem Krajowej Rady Narodowej
1948 - laureat nagrody Ziemi Krakowskiej
1952 - 1956 - był posłem ziemi podhalańskiej

1953 – podpisał tzw. apel krakowski
1954 - otrzymał nagrodę państwową I stopnia

źródła:

Encyklopedia Krakowa, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa – Kraków 2000