Wacław I Cieszyński
(pomiędzy 1413 a 1416 – 1474 Bielsko)
książę cieszyński
rodzina
najstarszy syn księcia cieszyńskiego Bolesława I i księżniczki mazowieckiej Eufemii
poślubił Elżbietę Hohenzollern, córkę elektora Fryderyka I, wdowę po Ludwiku II
związek pozostał bezdzietny i się rozpadł
biogram
Po śmierci przejął całą władzę w księstwie, początkowo także w imieniu swoich młodszych braci: Władysława, Przemysława II i Bolesława II.
Związany z dworem cesarskim Zygmunta Luksemburskiego, złożył też hołd królowi czeskiemu. Uczestniczył w decyzji o zdobyciu dla Cieszyna prawa bicia własnej monety.
Zaangażował się po stronie husytów wspomagając zwłaszcza burgrabiego będzińskiego Mikołaja Siestrzeńca Kornicza w jego rajdach przeciwko dobrom biskupów krakowskich położonych w Królestwie Polskim. Dopiero odwetowa wyprawa Krystyna Koziegłowskiego na Gliwice skłoniła Wacława do wycofania swojego poparcia i zawarcia ugody z Polską na zjeździe w Będzinie.
Pod presją braci zgodził się na podział ojcowizny. Działy nie były jednak równe, gdyż Wacław zachował w swoich rękach większość terytoriów oddając młodszemu rodzeństwu tylko dobra głogowsko-ścinawskie (które zostały poważnie zadłużone) i część cieszyńskich, sam zostawiając sobie władzę nad częścią Cieszyna, Siewierzem i Bytomiem.
Pozbycie się części długów i obarczenie nimi młodszego rodzeństwa nie rozwiązało jego kłopotów finansowych. Sprzedał księstwo siewierskie biskupowi krakowskiemu Zbigniewowi Oleśnickiemu (od tego czasu ziemia siewierska przestała być traktowana jako część Śląska), co na jakiś czas zapewniło mu płynność finansową.
Poparł kandydaturę Władysława Jagiellończyka na króla Czech.
Wzorem przodków został pochowany w kryptach kościoła dominikańskiego w Cieszynie.
kalendarium
1431 – po śmierci ojca przejął całą władzę w księstwie
1434 – zaangażował się po stronie husytów
1434 X 15 - na zjeździe w Będzinie zawarł ugodę z Polską
1438 - złożył hołd królowi czeskiemu
1438/1439 – poślubił Elżbietę Hohenzollern
1442 XI 29 – zgodził się na podział ojcowizny
1443 XII 30 - sprzedał księstwo siewierskie biskupowi krakowskiemu Zbigniewowi Oleśnickiemu
1445 – rozpadł się związek z Elżbietą
1452 - zamienił swą część Księstwa Bytomskiego z bratem Bolesławem II, w zamian za Bielsko
1459 – sprzedał Księstwo Bytomskie księciu oleśnickiemu Konradowi IX za 1700 grzywien
1468 – nie mając męskiego potomstwa przekazał swoje prawa do Cieszyna bratankowi Kazimierzowi II
1471 - sprawujący już wówczas władzę wyłącznie w Bielsku, poparł kandydaturę Władysława Jagiellończyka na króla Czech
źródła:
Kazimierz Jasiński, Rodowód Piastów śląskich, t. 3, Wrocław 1977
Stanisław Szczur, Piastowie. Leksykon Biograficzny, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1999