Mieczysław Wejman
(19 V 1912 Brdów – 27 XI 1997 Kraków)
grafik, malarz, pedagog
biogram
Profesor i rektor Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Współtwórca Międzynarodowego Biennale (dzisiaj Triennale) Grafiki. Studiował na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, gdzie uzyskał dyplom w pracowni Mieczysława Kotarbińskiego oraz na krakowskiej ASP, gdzie jego naukę zwieńczył dyplom z malarstwa w pracowni Felicjana Szczęsnego-Kowarskiego.
Uważany jest za inicjatora nurtu grafiki metaforycznej, który jest domeną ,,krakowskiej szkoły grafiki''. Uprawiał głównie techniki metalowe, drzeworyt i monotypię. Tworzył pełne ekspresji cykle graficzne, między innymi inspirowane antykiem cykle akwafort o rozbudowanej konstrukcji (Skrzydlaci, Sędziowie, Muzykanci 1955 - 1958) oraz drzeworyty o tematyce sportowej, poświęcone olimpiadzie w Melbourne. Z czasem forma grafik uległa stopniowej komplikacji: od aluzyjnych linorytów (Dyskusja1961, Zmagania 1961), przez abstrakcyjne Zasłony (1962 - 1963) i Horyzonty (1962 - 1967) do katastroficznego cyklu Rowerzyści (1964 - 1971), w którym spiętrzone geometryczne kształty tworzą dramatyczną metaforę konfliktu i walki przeciwieństw. Malował także martwe natury, pejzaże i kompozycje figuralne o treści metaforycznej (cykl Pomnik 1974 – 1977). Był laureatem między innymi nagrody państwowej I stopnia.
Brał udział w licznych wystawach między innymi: w Warszawie, Krakowie, Sopocie, Wrocławiu, Sofii, Wenecji, Trieście, Mediolanie, Weronie, Sztokholmie, Pradze, Awinionie, Tel-Awiwie, Dortmundzie, Oslo, Vancouver, Barcelonie i Essen.
Do jego uczniów należą między innymi Jacek Gaj, Tadeusz Jackowski, Marta Kremer, Janusz Karwacki, Włodzimierz Kotkowski, Andrzej Pietsch, Zbigniew Rabsztyn, Anna Sobol-Wejman, Jacek Sroka, Stanisław Wejman. Przez niektórych uczniów określany jako jeden z "ostatnich profesorów-bogów" krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych.
kalendarium
1933 X – 1936 - studiował na wydziale humanistycznym Uniwersytetu w Poznaniu
1936 – 1937 - studiował w krakowskiej ASP u W. Jarockiego i K. Sichulskiego
1937 – 1939 i 1945 – 1946 – studiował w warszawskiej ASP u M. Kotarbińskiego i F. Kowarskiego
1946 – uzyskał dyplom przedstawiając cykl obrazów „Zabawa ludowa”
1947 – został zatrudniony w krakowskiej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych
1947 – 1960 – był członkiem krakowskiej grupy „Dziewięciu Grafików”
1949 – 1950 – pełnił funkcję rektora
1951 – został profesorem krakowskiej ASP
1952 – 1954 i 1967 – 1968 – był rektorem krakowskiej ASP
1964 – otrzymał Nagrodę Ministra Kultury i Sztuki za działalność pedagogiczną
1966 – 1971 – współorganizator Międzynarodowego Biennale Grafiki w Krakowie
1966 – otrzymał Nagrodę Państwową I Stopnia za wybitne osiągnięcia na polu grafiki
1969 - był członkiem Komisji Nagród Ministerstwa Kultury i Sztuki
1969 – został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski
1986 - 1989 - był członkiem Ogólnopolskiego Komitetu Grunwaldzkiego