Kasper Wielogłowski

(?1780 – 13 VIII 1846)

prezes Senatu

rodzina

pochodził z ziemiańskiej rodziny, syn Józefa, poseł na Sejm Czteroletni, i Józefy z Badenich

rodzeństwo: Stefan (1776 – 1832), żona Paulina Popiel; Teofila (1780 – 1823), mąż Michał Gostkowski; Sebastian (1780 – 1783); Maria (1780 – 1826), mąż Ignacy Wielogłowski; Tekla; Antoni (1780 – 1808)

poślubił:

1. około 1800 Marianna Wiercińska mieli syna Józefa (1800 - 1806)

2. około 1810 Katarzyna Sołtyk, dzieci: Julia (1813 - 1868), mąż Henryk Globret; Bolesław (1817 – 1883), żona 1. Karolina Białopiotrowicz, 2. Jadwiga Wołłowicz; Eustachy, żona Tekla Leszczyńska; Aleksander (1820 – 1879), żona Aniela Potkańska; Maria

3. 12 IX 1818 w Chmielniku Urszula Sołtyk, dzieci: Władysław (1820 – 1820); Jan (1821 – 1823); Teodor (1822 – 1822); Jacek (1828 – 1828)

biogram

           W okresie Księstwa Warszawskiego był radcą Prefektury Departamentu Krakowskiego. Po upadku Księstwa, z nominacji carskiej został dożywotnim senatorem kasztelanem Królestwa Kongresowego oraz otrzymał urząd prezesa Komisji Województwa Krakowskiego (z siedzibą w Kielcach).

           Wskazany przez mocarstwa zaborcze, objął urząd Prezesa Senatu Rządzącego Wolnego Miasta Krakowa, próbował prowadzić politykę w interesie Rzeczypospolitej Krakowskiej. Konferencja Rezydentów dążyła do uzyskiwania dokładnych informacji o przebiegu obrad Senatu. Dla zapobieżenia ewentualnym przeciekom z kancelarii senackiej Wielogłowski załatwiał odręcznie szereg spraw. Opracował plan rozbudowy szlaków komunikacyjnych, wprowadził do obiegu własną monetę Rzeczypospolitej. Przyczynił się do ocalenia do rozbiórki kościoła św. Katarzyny na krakowskim Kazimierzu.

           W czasie powstania krakowskiego, gdy w nocy z 23/24 II 1846 Tyssowski ogłosił się dyktatorem skompletowano formalnie radę ministrów. Jej prezesem i ministrem oświecenia został L. Gorzkowski, ministrem spraw wewnętrznych Kasper Wielogłowski, ministrem sprawiedliwości były sędzia III instancji Józef Krzyżanowski, ministrem skarbu bankier Wincenty Wolff, ministrem spraw duchownych i religijnych ksiądz Karczyński, a następnie ksiądz Antoni Rozwadowski, kanonik katedralny. Po upadku powstania krakowskiego Wielogłowski został aresztowany i uwięziony w Warszawie.

           Należał do loży wolnomularskiej Przesąd Zwyciężony. Odznaczony Orderem Świętej Anny 1. klasy i Orderem Świętego Stanisława 1. klasy.

kalendarium

1806 – dziedzic Bolowa, Nadzowa i Proszówek

1815 – prefekt departamentu krakowskiego

1820 – prezes Komisji Województwa Krakowskiego

1833 III 24 – ogłoszono jego nominację na prezesa Senatu Rządzącego

1833/1834 – wraz z biskupem Skórkowskim przeprowadził akcję ratowania przed wyburzeniem kościoła św. Katarzyny na Kazimierzu

1836 II 25 - ustąpił z urzędu na znak protestu przeciw okupacji Krakowa przez zaborców i wydaleniu emigrantów z miasta

1846 II - został ministrem spraw wewnętrznych w rządzie powstańczym dyktatora Jana Tyssowskiego

źródła:

Marek Jerzy Minakowski, Wielka genealogia Minakowskiego (Wielcy.pl), wydanie z 25.02.2018

Janina Bieniarzówna, Jan M.Małecki, Dzieje Krakowa, t. 3, Kraków 1979