Dzisiejsza data:

Andrzej Wróblewski

(15 VI 1927 Wilno – 23 III 1957 Tatry)

malarz, rysownik, publicysta

rodzina

syn Bronisława, profesora prawa, rektora Uniwersytetu Wileńskiego i Krystyny z domu Hirschberg, artystki-grafika

miał starszego brata Jerzego

w 1953 poślubił Teresę Walerię Reutt

biogram

           Uczęszczał do Liceum im. Króla Zygmunta Augusta w Wilnie, podczas II wojny światowej brał udział w tajnych kompletach. Studiował historię sztuki na UJ oraz malarstwo w krakowskiej ASP u Z. Radnickiego, Z. Pronaszki i H. Rudzkiej-Cybisowej. Był współzałożycielem i przywódcą Grupy Samokształceniowej Związku Akademickiej Młodzieży Polskiej. Został zatrudniony jako pracownik dydaktyczny w krakowskiej ASP, związał się ze środowiskiem T. Kantora.

           Początkowo tworzył syntetyczne martwe natury i pejzaże, łącząc subtelność rysunku z dramatyzmem przesłania, obrazy zaangażowane społecznie i politycznie, przejawiał widoczne zafascynowanie tematem śmierci. Na początku lat 50. powstały prace w stylu socrealizmu, w ostatnich latach życia czerpał głównie ze sztuki prymitywnej i klimatu kina włoskiego neorealizmu. Wypracował wówczas surowy, lapidarny typ figuracji (żywe kolory, zredukowana forma i statyczna kompozycja), malował sceny figuralne, rodzinne, będące dobitną metaforą zdegradowanej rzeczywistości. Emblematyczna lakoniczność ostatnich prac nie przysłoniła właściwej mu postawy zaangażowania w dramat egzystencji i historii. Tworzył także rysunki, kolaże i gwasze, zajmował się krytyką artystyczną na łamach czasopism: „Przegląd Artystyczny”, „Twórczość”, „Gazeta Krakowska”.

           Pozostawił ponad 150 prac olejnych, ponad 1400 rysunków, akwarel i gwaszów, 84 monotypie, 65 grafik, szereg rysunków ulotnych i zawartych w szkicownikach; ponadto ok. 80 opublikowanych artykułów i recenzji prasowych oraz liczne notatki w rękopisie. Istotną rolę w badaniu jego spuścizny odgrywa Galeria Zderzak, która wydała jemu poświęconą monografię.

            Pochowany na Cmentarzu Salwatorskim.

wybrane prace

1948 - Zatopione miasto, Ryby bez głów

1948 – 1949 - cykl Rozstrzelanie

1949 - Matka i zabity syn

1949 - Poczekalnia — biedni i bogaci, Dwie mężatki, Sklepikarz

1951 - w stylu socrealizmu Manifestacja w Berlinie Zachodnim

1953 - Fajrant w Nowej Hucie

1955 - Matki

1956Ukrzesłowienie, Pranie, Kolejka trwa

1957Szofer, Człowiek na wózku, Cień Hiroszimy

1993 – Galeria Zderzak wydała monografię Andrzej Wróblewski nieznany

kalendarium

1945 - 1948 - studiował historię sztuki na UJ

1945 - 1952 – studiował malarstwo w krakowskiej ASP

1948 – 1950 - współzałożyciel i przywódca Grupy Samokształceniowej Związku Akademickiej Młodzieży Polskiej

1950 - 1954 - zatrudniony w krakowskiej ASP

bibliografia:

Encyklopedia Krakowa, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa – Kraków 2000

czytaj więcej culture ...