Jerzy Oskar Stuhr
(18 IV 1947 Kraków - )
aktor, reżyser teatralny i filmowy, pedagog
rodzina
rodzice: Tadeusz, wiceszef prokuratury w Bielsku-Białej, i Maria, księgowa w teatrze Banialuka
żona: ślub w 1971, Barbara, absolwentka krakowskiej AM w klasie skrzypiec
dzieci: Maciej (ur. 23 VI 1975), Marianna (ur. 1982)
biogram
Jest jednym z najwybitniejszych i najpopularniejszych aktorów polskich. Absolwent polonistyki UJ, a następnie Wydziału Aktorskiego krakowskiej PWST. Związał się z Teatrem STU, później aktor Starego Teatru. Odtwórca ról dramatycznych, komediowych i charakterystycznych między innymi w inscenizacjach J. Grzegorzewskiego, J. Jarockiego, K. Swinarskiego, A. Wajdy, w tym Belzebub w Dziadach A. Mickiewicza, Piotr Wierchowieński w Biesach oraz Porfiry w Zbrodni i karze wg F. Dostojewskiego, AA w Emigrantach S. Mrożka, Fikalski w Z biegiem lat, z biegiem dni..., Papkin w Zemście A. Fredry, Horodniczy w Rewizorze N. Gogola, Piotr Wysocki w Nocy Listopadowej S. Wyspiańskiego, tytułowa rola w Hamlecie W. Shakespeare'a.
Występował we Włoszech z włoskimi zespołami teatralnymi (między innymi występy w sztukach F. Durrenmata, S. Mrożka, S. I. Witkiewicza).
Występuje w telewizji (w tym cykl Spotkania z balladą, widowisko teatralne Opowieść o Józefie Szwejku i Jego Najjaśniejszej Epoce wg J. Haśka) oraz filmach między innymi Wodzirej F. Falka (1977), Amator K. Kieślowskiego (1979), Seksmisja (1983) oraz Kingsajz (1987) J. Machulskiego, Obywatel Piszczyk A. Kotkowskiego (1988).
Autor wielu inscenizacji teatralnych między innymi monodram Kontrabasista P. Süskinda (1985), Iwona,księżniczka Burgunda W. Gombrowicza (1990, a także rola Króla), Poskromienie złośnicy (1991) i Makbet (1995) W. Shakespeare'a, Mieszczanin szlachcicem Moliera (1993, także rola Pana Jourdain).
Jest też reżyserem filmów Spis cudzołożnic (1994, wg J. Pilcha), Historie miłosne (1997, tegoż roku nagroda FIPRESCI na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Wenecji oraz Grand Prix Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni), Jeden dzień z życia mężczyzny (1998).
Wykładowca krakowskiej PWST, a także pełnił funkcję jej rektora. Jest członkiem Europejskiej Akademii Filmowej przyznającej Felixy. Wielokrotnie nagradzany i odznaczany, laureat nagrody m. Krakowa.
wydał następujące książki:
1981 - "Twarze teatru: Jerzy Stuhr"
1992 - "Sercowa choroba, czyli moje życie w sztuce"
2000 - "Duże zwierzę", "Udawać naprawdę"
2007 - "Ucieczka do przodu!"
2008 - "Stuhrowie. Historie rodzinne"
2012 - "Tak sobie myślę..."
2014 - "Obywatel Stuhr" (wraz z Maciejem Stuhrem i Ewą Winnicką)
2015 - "Ja kontra bas"
kalendarium
1967 – 1969 – związany z Teatrem STU
1970 – ukończył polonistykę na UJ
1972 – ukończył Wydział Aktorski krakowskiej PWST
1972 – 1992 - aktor Starego Teatru
1980 – rozpoczął występy z włoskimi zespołami teatralnymi
1982 - otrzymał nagrodę krytyki za pracę aktora zagranicznego w Italii
1985 – zadebiutował jako reżyser teatralny "Kontrabasistą" Patricka Süskinda
1988 – doznał zawału serca
1990 – 1996 – wykładowca krakowskiej PWST
1994 – uzyskał tytuł profesora w dziedzinie sztuk teatralnych
1994 – zadebiutował jako reżyser filmem „Spis cudzołożnic”
1995 – laureat nagrody m. Krakowa
1998 – został członkiem Europejskiej Akademii Filmowej
2011 IX – zdiagnozowano u niego raka krtani oraz przełyku, które udało mu się pokonać