Zbigniew Skolicki
(6 VIII 1908 Kraków – 28 XI 1971 Kraków)
przewodniczący Rady Narodowej Miasta Krakowa
rodzina
syn zduna
żona Maria, córka dr. Gustawa Wierzbickiego
dzieci:
Stefania, poślubiła:
-
dr. med. Czesław Waligórski
-
Ludwik Chmaja, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego i Wileńskiego
Edwin: ożenił się z córką fabrykanta czekolady Adama Piaseckiego
Zbigniew: ginekolog
biogram
Po ukończeniu Gimnazjum im. Nowodworskiego w Krakowie studiował w Wyższej Szkole Handlowej. Po studiach pracował krótko w PKP w Wilnie, a potem w banku w Katowicach. Okupację spędził w Krakowie, pracując dorywczo w handlu. Po wojnie uzyskał dyplom magistra ekonomii w Wyższej Szkole Ekonomicznej i związał się z administracją państwową i ruchem spółdzielczym.
Sprawował kolejno funkcje: kierownika Wydziału Handlu Wojewódzkiej Rady Narodowej, wiceprzewodniczącego Wojewódzkiej Komisji Planowania oraz prezesa zarządu Wojewódzkiego Związku Spółdzielni Pracy w Krakowie. Po październikowych przemianach w 1956 roku był najpierw wiceprzewodniczącym Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej, a następnie przewodniczącym Prezydium Rady Narodowej Miasta Krakowa.
W okresie gdy sprawował funkcję przewodniczącego Prezydium Rady Narodowej Miasta Krakowa, powstał pierwszy plan perspektywicznego rozwoju miasta wraz z projektami tras, węzłów komunikacyjnych, obwodnic i rond. Powstały osiedla mieszkaniowe: Azory, Nowe Grzegórzki, Na Kozłówce, Bieńczyce. Wybudowano nowe gmachy szkół wyższych, między innymi budynki wydziałów fizyki, chemii, biologii Uniwersytetu Jagiellońskiego, gmach Akademii Rolniczej, nowe obiekty Akademii Medycznej, Akademii Ekonomicznej, Akademii Górniczo-Hutniczej i miasteczka studenckiego. Realizowano takie przedsięwzięcia inwestycyjne jak: budowę Elektrociepłowni w Łęgu, most Grunwaldzki, ujęcie wody pitnej na Rabie, rozbudowę sieci tramwajowej, remonty istniejących i budowę nowych ulic.
W latach młodości był czynnym zawodnikiem KS "Cracovia" (lekkoatletą), później działaczem sportowym. Był członkiem PPS, a później PZPR. Przez dwa lata był zastępcą przewodniczącego Wojewódzkiej Rady Narodowej, pełnomocnikiem do spraw Nowej Huty. Był przewodniczącym Krakowskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu, odznaczony został Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski oraz Orderem Sztandaru Pracy I Klasy.
Pochowany na cmentarzu Rakowickim (kwatera LXVII, rząd północny 2, miejsce 10).
Jego imieniem nazwano ulicę w dzielnicy VIII Dębniki Ludwinów w latach 90-tych nazwana Monte Cassino.
kalendarium
1932 - ukończył Wyższą Szkołę Handlową w Krakowie
1947 - wstąpił do PPS-u
1954 – 1957 pełnił funkcję prezesa zarządu Wojewódzkiego Związku Spółdzielni Pracy w Krakowie
1956 II – 1956 X – był wiceprzewodniczącym Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej
1959 XI 6 - 1969 VI 5 – pełnił funkcję przewodniczącego Rady Narodowej Miasta Krakowa
1969 - 1971 - był posłem na Sejm PRL
2001 XI 28 – w 30-tą rocznicę śmierci, przy ulicy Krzywej 12, gdzie mieszkał, wmurowano tablicę pamiątkową jemu poświęconą, bezpłatnie zaprojektowaną przez prof. B. Chromego