Antoni Marian Stanisław Sanojca

pseudonimy: Kortum, Knapik, Cis, Marian, Skaleń

(4 czerwca 1899 Rzeszów – 25 lipca 1990 Warszawa)

inżynier, pułkownik , działacz konspiracyjny

           syn Józefa, nauczyciela łaciny i greki w gimnazjum, i Marii z Szulców, pochodzącej z gdańskiej rodziny kupieckiej

           Uciekł z gimnazjum i wstąpił do Legionów, uczestnik I Wojny Światowej oraz wojny polsko-bolszewickiej 1920 roku. We wrześniu 1939 roku brał udział w obronie Warszawy, w trakcie okupacji w Komendzie Głównej ZWZ-AK. W czasie powstania warszawskiego zastępca dowódcy Grupy Północ. Po powstaniu jeniec obozów w Lamsdorf i Woldenbergu. Po powrocie do kraju w lutym 1945 roku, brał udział w organizowaniu Wolności i Niezawisłości (WiN). Aresztowany i więziony został ułaskawiony przez prezydenta Bolesława Bieruta. Pracował w Biurze Projektów Budownictwa Przemysłowego w Warszawie (brał udział w budowie Wielkiej Krokwi w Zakopanem i Hotelu Europejskiego w Warszawie), następnie do przejścia na emeryturę w roku 1973 pracował w Instytucie Organizacji Mechanizacji Budownictwa oraz dodatkowo wykładał budownictwo sportowe w warszawskiej Akademii Wychowania Fizycznego.

           Był autorem wielu prac poświęconych dziejom polskiego podziemia okresu drugiej wojny światowej.

           W dniach 12 – 15 sierpnia 1945 roku brał w Krakowie udział w odprawie kierownictwa Delegatury Sił Zbrojnych na Kraj, na której przystąpiono do powołania organizacji Wolność i Niezawisłość (WiN)

czytaj więcej w iPSB …