Piotr Cezary Skrzynecki
12 września 1930 Warszawa – 27 kwietnia 1997 Kraków)
współtwórca, animator i konferansjer kabaretu "Piwnica pod Baranami"
rodzina
syn Mariana Skrzyneckiego, podpułkownika kawalerii Wojska Polskiego, ostatniego dowódcy 7. Pułku Ułanów Lubelskich, stacjonującego w Mińsku Mazowieckim oraz Magdaleny Adeli Endelman, z zamożnej rodziny żydowskich inteligentów
biogram
Wychował się w Mińsku Mazowieckim, okupację spędził pod opieką siostry ojca, Józefy, po ukończeniu szkoły powszechnej zamieszkał z ciotką w Zabrzu, gdzie w gimnazjum zdał małą maturę. Zamieszkał z matką w Łodzi, uzyskał świadectwo maturalne, studiował w Państwowej Szkole Instruktorów Teatrów Ochotniczych w Łodzi.
Wyjechał do Krakowa, przez 5 lat studiował historię sztuki na UJ pod kierunkiem profesora Karola Estreichera. Studiów nie ukończył z powodu braku zaliczenia studium wojskowego.
Początkowo organizował i prowadził robotnicze teatrzyki amatorskie i zespoły artystyczne w Nowej Hucie, następnie kierował teatrem robotniczym w Zarządzie Wodociągów Miejskich.
Współtwórca kabaretu literacko-artystycznego w pałacu Pod Baranami (Potockich) przy Rynku Głównym 25, jego długoletni animator, inicjator i pomysłodawca wielu imprez artystycznych, kontynuator tradycji cyganerii krakowskiej, już za życia stał się postacią legendarną.
Inicjator pomysłów i imprez organizowanych z okazji nieprawdopodobnych i nieokrągłych rocznic.
Współpracował z redakcjami krakowskich czasopism jako krytyk sztuk plastycznych oraz autor publikacji z dziedziny sztuki.
Reżyser i współautor scenariusza (z J. Garycką) filmu Dwa pawie na złotym sznurku, wystąpił w wielu filmach dokumentalnych i fabularnych.
Za swoją działalność otrzymał wiele wyróżnień, odznaczeń i nagród.
Ostatnie pięć lat życia spędził głównie w Klinice Chorób Wewnętrznych Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego
Pochowany na Cmentarzu Rakowickim, kwatera LXIX Pas C, rząd 2, grób 4, Aleja Zasłużonych.
kalendarium
1947 – zamieszkał z matką w Łodzi
1949 - 1951 - studiował w Państwowej Szkole Instruktorów Teatrów Ochotniczych w Łodzi
1951 – osiadł w Krakowie
1956 - współtwórca kabaretu literacko-artystycznego w pałacu Pod Baranami (Potockich)
1956 - 1963 - współpracował z redakcjami krakowskich czasopism jako krytyk sztuk plastycznych oraz autor publikacji z dziedziny sztuki
1956 - 1981 - prowadził w „Echu Krakowa" rubrykę Echo Piwnicy pod Baranami
1984 - 1991 - kontynuował rubrykę w kwartalniku „Kraków" (Głos Piwnicy pod Baranami), następnie w „Czasie" (Czas Piwnicy pod Baranami) i „Dzienniku Polskim" (Dziennik Piwnicy pod Baranami)
1968 - wyróżniony odznaką Zasłużony Działacz Kultury
1979 – wystąpił w filmie Aria dla atlety F. Bajona
1980 – w filmie Sukcesja M. Meszaros
1981 – wyróżniony Złotą Odznaką „Za pracę społeczną dla miasta Krakowa"
1981 - otrzymał nagrodę miasta Krakowa
1983 – zagrał w filmie Epitafium dla Barbary Radziwiłłówny J. Majewskiego
1984 – jego portret stworzył T. Zygadło w filmie Przewodnik
1989 - reżyser i współautor scenariusza (z J. Garycką) filmu Dwa pawie na złotym sznurku (nagrodzony na XXIX Ogólnopolskim Festiwalu Filmów Krótkometrażowych)
1994 – otrzymał tytuł honorowego obywatela miasta Krakowa
1998 - ukazała się książka J. Olczak-Ronikier Piotr
1998 – odsłonięto jego pomnik (K. Gąsienica Szostak) przed budynkiem II Katedry Chorób Wewnętrznych Collegium Medicum UJ przy ul. Skawińskiej 8
2000 VI 29 – odsłonięto pomnik Piotra Skrzyneckiego na Rynku Głównym przed Kamienicą Pod Blachą
2000 – odsłonięto pomnik piwniczan w Parku Decjusza