Lucjan Hipolit Siemieński
(Siemiński)
(13 VIII 1807 Kamienna Góra koło Rawy Ruskiej – 27 XI 1877 Kraków)
poeta, tłumacz
rodzina
pochodził z rodziny szlacheckiej, syn Antoniego, średnio zamożnego ziemianina, weterana powstania kościuszkowskiego, i Urszuli z Dłuskich
poślubił 29 VI 1841 w Strasburgu Ludwikę Potocką (1818 – 1890)
dzieci: Klementyna, mąż Stanisław Chojecki; Zygmunt Seweryn (około 1844 – poległ 18 IV 1863 w potyczce pod Kosseminem); Zofia; Lucyna, mąż Piotr Jan Wilczyński
biogram
Walczył w powstaniu listopadowym, został oficerem, przez kilka miesięcy przebywał w niewoli (Żytomierz, Kijów, Odessa). Po zwolnieniu działał we Lwowie (między innymi członek grupy literackiej „Ziewonia”, w Stowarzyszeniu Ludu Polskiego, za co trafił do więzienia we Lwowie, skąd zbiegł za granicę i mieszkał w Strasburgu). Na emigracji we Francji (członek Towarzystwa Demokratów Polskich i Koła Sprawy Bożej), następnie w Wielkopolsce, gdzie gościł u Działyńskich w Kórniku i u Mielżyńskich w Miłosławiu, następnie zamieszkał w Brukseli. Początkowo wyraziciel tendencji demokratyczno-wolnościowych i słowianofilskich, był uczestnikiem zjazdu słowiańskiego w Pradze. Przybył do Krakowa, gdzie związał się ze środowiskiem konserwatywno-ziemiańskim skupionym wokół „Czasu". Objął katedrę Literatury Polskiej i Powszechnej w Uniwersytecie Jagiellońskim. Członek Towarzystwa Naukowego Krakowskiego, współzałożyciel i członek AU, dyrektor jej Wydziału Filologicznego. W okresie krakowskim działał głównie jako publicysta i krytyk, zyskując miano polskiego Sainte-Boeuwe'a. Był autorem utworów poetyckich i przekładów (między innymi poezje Michała Anioła, ody Horacego).
Pochowany na cmentarzu Rakowickim, później jego szczątki przeniesiono do Krypty Zasłużonych na krakowskiej Skałce. Jego nazwisko nosi ulica w V dzielnicy Łobzów, gdzie łączy się ona z ulicą Kazimierza Wielkiego.
wybrane dzieła:
1837 – Potrzeba warneńska
1839 – Dumki – zbiór sparafrazowanych pieśni ukkraińskich
1841 – Trzy wieszczby
1845 – Legendy i podania polskie i ruskie
1845 - Wieczory pod lipą czyli historia narodu polskiego
1853 – Mozaika zbiór opowiadań
1854 – Wieczornice (t. 1–3), zbiór opowiadań
1858 - Kilka rysów z literatury i społeczeństwa od roku 1848 do 1858 (t. 1-2)
1858 - Mimoza
1865 – 1875 - Portrety literackie (t.1-4)
1866 - Obóz klasyków
1873 - Odyseja Homera
1877 - antologia Święci poeci
kalendarium
1821 – uczył się w Lublinie, w prowadzonej przez pijarów Szkole Wojewódzkiej
1830 – 1831 - uczestnik powstania listopadowego
1837 – 1838 – więziony
1838 - 1843 - na emigracji we Francji
1848 - uczestnik zjazdu słowiańskiego w Pradze
1848 - osiadł w Krakowie
1848 XI 3 – 1849 V 5 - redaktor odpowiedzialny „Czasu”
1849 – 1850 - wykładał historię literatury powszechnej na UJ
1853 - 1877 - krytyk artystyczny „Czasu"
1853 – 1860 - redaktor dodatku literackiego („Czas. Dodatek Miesięczny”)
1873 - współzałożyciel i członek AU
1874 - dyrektor Wydziału Filologicznego AU
1881 X 13 – zwłoki jego i Wincentego Pola zostały przeniesione z cmentarza Rakowickiego do Krypty Zasłużonych na Skałce
1952 – otrzymał w Krakowie ulicę swojego imienia
źródła:
Teresa Stanisławska-Adamczewska, Jan Adamczewski, Kraków, ulica imienia …, Kraków 2000
Encyklopedia Krakowa, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa – Kraków 2000
Marek Jerzy Minakowski, Wielka genealogia Minakowskiego (Wielcy.pl), wydanie z 12.10.2018
czytaj więcej w iPSB …