Marek Rostworowski
(22 II 1921 Kraków – 24 V 1996 Kraków)
muzeolog, historyk sztuki
rodzina
herbu Nałęcz, syn Karola Huberta(1877 – 1938), dramatopisarz, poeta, muzyk i Róży Chościak-Popiel
rodzeństwo: Jan Michał Maria (1919 – 1975), poeta, prozaik, tłumacz, żona Teresa Horodyńska; Emanuel Mateusz (1923 – 1989), historyk, redaktor PSB, żona Renata Maria Brenstiern-Pfanhauser
poślubił około 1940 Zofia Maria Orłowska
dzieci: Maria Aniela, mąż Marek Maria Książek; Agnieszka Róża, mąż Janusz Bromboszcz
biogram
Po studiach w krakowskiej ASP o na UJ związany z Muzeum Czartoryskich. Jeden z inicjatorów i członek Zarządu Fundacji Książąt Czartoryskich przy Muzeum Narodowym w Krakowie. Jeden z założycieli Regionu Małopolska NSZZ „Solidarność". Autor wielu wystaw, między innymi w Muzeum Narodowym w Krakowie, autor publikacji na temat najcenniejszych obrazów ze zbiorów książąt Czartoryskich, wieloletni współpracownik „Tygodnika Powszechnego", „Kultury" i „Przekroju". Laureat nagrody państwowej II stopnia oraz m. Krakowa, odznaczony między innymi Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (pośmiertnie).
Pochowany na Cmentarzu Salwatorskim (sektor SC13, rząd 1, miejsce 5).
wybrane prace:
wystawy:
1975 - Romantyzm i romantyczność (pokazywana także w Paryżu)
1979 - Polaków portret własny
1982 - stała ekspozycja 600-lecie Jasnej Góry w klasztorze Paulinów w Częstochowie
1984 – stała wystawa w Domu Rodzinnym Ojca Świętego Jana Pawła II w Wadowicach
1989 - Żydzi polscy
publikacje:
1980 - Przypowieść o miłosiernym Samarytaninie (
1986 - Polaków portret własny (redakcja)
1990 - Wędrowny sztukmistrz. Dedykowane Norwidowi eseje o malarstwie polskim
1993 – Żydzi w Polsce
1994 – Gry o Damę
kalendarium
1938 – zdał maturę w III Gimnazjum im. Króla Jana Sobieskiego
1944 - 1948 - studiował malarstwo w krakowskiej ASP
1947 - 1952 – studiował historię sztuki na UJ
1948 – fotograf i asystent w Muzeum Czartoryskich
1964 - kustosz w Muzeum Czartoryskich
1965 – uzyskał na UJ tytuł doktora nauk humanistycznych
1965 – kurator w Muzeum Czartoryskich
1980 – 1981 – działał w Solidarności
1990 – został radnym Krakowa
1991 – 1992 – minister kultury i sztuki w rządzie Jana Krzysztofa Bieleckiego
1992 - członek Zarządu Fundacji Książąt Czartoryskich przy Muzeum Narodowym w Krakowie
1994 – przewodniczący rady programowej Fundacji im. Tadeusza Kantora
źródła:
Encyklopedia Krakowa, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa – Kraków 2000