Karol Rolle
(1 IV 1871 Kamieniec Podolski – 28 XI 1954 Kraków)
inżynier ceramik, działacz polityczny i gospodarczy, prezydent Krakowa
rodzina
syn pisarza i historyka kresów wschodnich Józefa (1829 – 1894), lekarza w Kamieńcu Podolskim, i Idali Zaszczyńskiej herbu Nowina
Rolle Karol (1871 - 1954)
Zbiory Specjalne, Biblioteka Naukowa PAU i PAN w Krakowie
rodzeństwo: Kazimierz Teofil (1864 – 1919), żona Helena; Michał (1865 – 1932); Józef (1870 - ?)
poślubił:
-
w 1888 Maria Wojnowska (1860 – 1925)
dzieci: Józef (1900 - ?); Maria (1900 – 1964), poślubiła Feliksa Sobolewskiego; Jan (1904 - 1965)
-
w 1926 Anna Wojnowska (1880 - ?)
biogram
Po studiach na Wydziale Chemii Politechniki Lwowskiej został kierownikiem Krajowego Warsztatu Garncarskiego w Porębie-Żegocie koło Alwerni, następnie nauczyciel, później dyrektor szkoły ceramicznej w Krakowie Podgórzu, jednocześnie był redaktorem i wydawcą „Przeglądu Ceramicznego" oraz radnym w Podgórzu. W czasie I Wojny Światowej działał w Komisji Porozumiewawczej Skonfederowanych Stronnictw Niepodległościowych, potem w Departamencie Opieki Naczelnego Komitetu Narodowego. Współdziałał z J. Leo w przyłączeniu Podgórza do Krakowa, wszedł w skład Rady Przybocznej m. Krakowa.
Pełnił funkcję III wiceprezydenta Krakowa, następnie prezydenta miasta Krakowa. Działał na rzecz poprawy sytuacji Instytucji kulturalnych (zwłaszcza muzeów), wspierał działalność organizacji charytatywnych. Za jego czasów powstały Aleje Trzech Wieszczów i cała dzielnica poza nimi, położono kamień węgielny pod gmach Biblioteki Jagiellońskiej, zabudowały się Grzegórzki. Na dobrą pamięć zasłużył też sobie Rolle intensywnym działaniem na rzecz uświadomienia narodowego Ślązaków przed plebiscytem śląskim 20 marca 1921 roku.
Został członkiem pierwszej rady nadzorczej krakowskiej rozgłośni Polskiego Radia, prezesem krakowskiego oddziału ZHP. Po zajęciu Krakowa przez Niemców został aresztowany i więziony przez Niemców przy ul. Montelupich. Po II Wojnie Światowej współpracował między innymi z Polskim słownikiem biograficznym.
Pochowany na Cmentarzu Rakowickim (kwatera IIb, rząd wschodni, miejsce po prawej Łempickich i Hrasz)
publikacje:
1931 - Kraków. Rozszerzanie granic 1909-1915
kalendarium
1889 - 1894 - studiował na Wydziale Chemii Politechniki Lwowskiej
1895–1899 - kierownik szkoły ceramicznej w Porębie-Żegocie koło Alwerni
1899 - osiadł w Podgórzu
1900 - 1914 - pracował w szkole ceramicznej w Podgórzu
1901 - 1914 - redaktor i wydawca „Przeglądu Ceramicznego" (1905 - 1914 wspólnie z W. Poturalskim)
1908 – 1915 – członek Rady Miejskiej w Podgórzu z ramienia Polskiego Stronnictwa Demokratycznego
1910 – referent budżetowy tejże Rady
1913 – zastępca burmistrza
1916 - 1933 - członek krakowskiej Rady Miejskiej
1916 VII – 1926 VI - pełnił funkcję III wiceprezydenta Krakowa
1920 – w czasie wojny członek Komitetu Obrony Państwa
1921 - 1935 - członek Towarzystwa Strzeleckiego Krakowskiego
1922 - członek pierwszej rady nadzorczej krakowskiej rozgłośni Polskiego Radia
1924 - 1928 - prezes krakowskiego oddziału ZHP
1925 - 1946 - członek władz TMHiZK (od 1947 członek honorowy)
1926 VI 17 – 1931 VII 13 - prezydent Krakowa
1926 – odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski
1928 – 1930 i 1930 - 1935 - senator RP z ramienia BBWK
1928 – został królem kurkowym
1931 – odznaczony Gwiazdą Śląska za udział w akcji plebiscytowej
1936 – 1951 – prezes Komitetu Kopca Kościuszki
1939 IX – XII - więziony przez Niemców przy ul. Montelupich
1991 – otrzymał ulicę w XIII dzielnicy Podgórze – przedłużenie ul. Przedwiośnie