Andrzej Piotrkowczyk młodszy

(około 1581 Kraków - 8 X 1645 Kraków)

prawnik i rajca krakowski

rodzina

z rodziny Piotrkowczyków

syn Andrzeja (starszego) (1550 – 1620), drukarza i Jadwigi Prężyny

rodzeństwo: Piotr; Jan; Jadwiga; Agnieszka, mąż Tomasz Dolabella, malarz

poślubił: 1. Anna Bełza (1600 – 1623); 2. Anna Teresa Pernus (1620 – 1672)

dzieci: Stanisław Teodor (1625 – 1674/1675), Katarzyna Teresa; Elżbieta, 1. mąż Aleksander Muszyński, 2. mąż Piotr Elert, skrzypek, śpiewak, kompozytor; Cecylia Salomea, mąż Andrzej Szmidel; Barbara, Agnieszka, Maria Egipcjanka, Kunegunda – które przywdziały habit dominikański w klasztorze na Gródku

biogram

           Studiował w Akademii Krakowskiej, a także we Włoszech, Francji i Niemczech. Był wykładowcą Akademii Zamojskiej, pełnił funkcję rektora Kolegium Lubrańskiego w Poznaniu.

          Po śmierci ojca, Piotrkowczyka Andrzeja starszego, przejął jego oficynę drukarską i wraz z zięciem Tomaszem Dolabella znacznie ją zmodernizowali.

           Uzyskał od króla Władysława IV prawo drukowania zbiorowych wydań konstytucji sejmowych i statutów synodalnych, cieszył się tytułem sekretarza królewskiego i Kawalera Złotej Ostrogi. Dzięki tym przywilejom na dochodowe wydawnictwa drukarnia Piotrkowczyków mogła sobie pozwolić na tłoczenie dzieł bardziej okazałych, choć trudniejszych do sprzedania. Była to ostatnia oficyna XVII stulecia, z której wychodziły druki zdobione dobrze wykonanymi drzeworytami.

            Wydrukował łącznie około 350 pozycji, między innymi konstytucje sejmowe, rozprawy naukowe (w tym własne prace z zakresu prawa), literaturę piękną (dzieła F. Birkowskiego, Ł. Górnickiego, J. Kochanowskiego).

            Po jego śmierci firmę prowadziła żona, Anna Teresa.

kalendarium

1604 – uzyskał bakalaureat w Akademii Krakowskiej

1611 – 1616 - wykładowca Akademii Zamojskiej

1621 – przejął zarząd drukarni i przeprowadził jej modernizację

1625 XI 19 – na Rynku pod pręgierzem spalono skonfiskowany nakład antyjezuickiego druku anonimowego Gratis wydanego przez niego, a napisanego przez Jana Brożka

1628 - otrzymał przywilej na druk wydawnictw kościelnych i liturgicznych (między innymi antyfonarzy, graduałów, chorałów), które tłoczył do 1643

1630 - zakupił kamienicę Pod Wiewiórką przy ul. Floriańskiej 15

1633 - serwitor królewski