Dzisiejsza data:

Filip Padniewski

(około 1510 Wielkopolska – 17 IV 1572 Warszawa)

pisarz, humanista, polityk, dyplomata

rodzina

herbu Nowina, syn Wojciecha, dziedzica Radniewa (Wielkopolska), i Małgorzaty z Żernickich

biogram

           Wychowywał się i kształcił na dworze biskupa krakowskiego Piotra Tomickiego, pełniąc tam też różne funkcje kancelaryjne. Na Uniwersytecie w Padwie uzyskał stopień doktora obojga praw.
           Po powrocie do kraju jako sekretarz, dyplomata i poseł króla Zygmunta Augusta odbywał częste delegacje na sejmiki i misje zagraniczne. Jeździł na Węgry w sprawach Zapolyów. Misja do cesarza Karola V zapoczątkowała jego późniejsze częste kontakty z dworem habsburskim. Przebywając u boku króla w Wilnie, stał się jednym z jego najbardziej zaufanych urzędników. Wobec ruchu egzekucyjnego szlachty zachowywał rezerwę, był orędownikiem unii z Litwą na zasadach inkorporacji. Wiele uwagi poświęcał sprawom obronności państwa.

           Był ostatnim biskupem epoki jagiellońskiej; tolerancyjny wobec innowierców; mało zajmował się sprawami diecezji, zlecając je swym archidiakonom.
           Był mecenasem kultury i sztuki, uczestniczył w filologiczno - literackich dyskusjach i uchodził za miłośnika nauki i przyjaciela uczonych, był bibliofilem. Jako protektor poetów, artystów i studentów skupiał wokół siebie twórców renesansu (między innymi A. P. Nidecki, J. Kochanowski, Grzegorz z Sambora, P. Roizjusz, J. Górski, Ł. Górnicki, B. Herbest. Słynął jako znakomity orator, autor prac biograficznych oraz obfitej, pisanej wykwintnym stylem korespondencji.
Autor biografii biskupów Piotra Tomickiego i Piotra Gamrata oraz Piotra Kmity. Zlecił wykonanie nowej polichromii do kościoła św. Krzyża, przebudował Pałac Biskupi, polecił przebudować wawelską kaplicę Oczyszczenia NMP (Różyców) na mauzoleum, w którym został pochowany. Pomnik nagrobny biskupa w Katedrze jest autorstwa Jana Michałowicza z Urzędowa. Jego portret znajduje się w krużgankach kościoła Franciszkanów.

kalendarium

1527 - został notariuszem w kurii biskupiej P. Tomickiego
1536 - został sekretarzem biskupa płockiego Jana Chojeńskiego
1538 - 1542 - studiował we Włoszech
1538 - otrzymał kanonię w kapitule krakowskiej
1543 - otrzymał probostwo w Iłży
1547 - został sekretarzem króla Zygmunta Augusta
1549 - udał się z misją do cesarza Karola V
1554 - został archidiakonem krakowskim
1557 - został sekretarzem wielkim koronnym
1559 - 1562 - był podkanclerzym koronnym
1559 - został biskupem przemyskim
1560 - został biskupem krakowskim
1568 - 1570 - zlecił wykonanie nowej polichromii w kościele św. Krzyża
1572 - 1575 - polecił przebudować wawelską kaplicę Oczyszczenia NMP (Różyców)
1996 - jego imię nadano ulicy w dzielnicy Czyżyny, przecznicy ulicy biskupa Piotra Tomickiego

źródła

Ks. Piotr Nitecki, Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965-1999.

Słownik biograficzny, wyd. II popr. i uzupeł., Warszawa 2000, PSB, T. XXV