Dzisiejsza data:

Adam Stanisław „Gil” Papée

(21 lipca 1895 Lwów – 6 marca 1990 Bydgoszcz)

szermierz (szablista), trener, działacz sportowy

z wykształcenia prawnik

rodzina

syn Fryderyka (1856-1940), historyka i Władysławy (1859-1914)

brat Kazimierza (1889-1979) i Zofii (1890-1962)

poślubił:

1. Antoninę z Marcinkowskich (1898-1966), dzieci: Irena (ur. VIII 1921), pracowała w Banku Gospodarstwa Krajowego, potem w różnych instytucjach gospodarczych; Ewa (ur. 17 grudnia 1923), ukończyła szkołę Zizi Halamy, tańczyła na scenach opery i operetki w Krakowie, które dziś noszą nazwę Teatru Muzycznego

2. Irena z Mantey’ów

biogram

           Ukończył studia prawnicze w Uniwersytecie Jagiellońskim, a także absolwent krakowskiej Akademii Handlowej. Pracował jako inspektor w Banku Gospodarstwa Krajowego. Żnierz Legionów Polskich w I wojnie światowej, podczas okupacji niemieckiej był w konspiracji, walczył w powstaniu warszawskim 1944 roku. Był znanym sportowcem, szermierkę uprawiał początkowo w Krakowskim Klubie Szermierzy, następnie w AZS Kraków, Legii Warszawa i Warszawiance.

           Brał udział w olimpiadach w Paryżu, Amsterdamie, Los Angeles i Berlinie. Dwukrotnie zdobył drużynowo brązowe medale olimpijskie w Amsterdamie i Los Angeles. Współzałożyciel Polskiego Związku Szermierczego, pełnił też funkcję jego prezesa. W latach powojennych trener i sędzia szermierczy klasy międzynarodowej, wychował wielu polskich szermierzy, Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej. Autor wspomnień Na planszach czterech olimpiad, laureat Nagrody im. J. Kusocińskiego.

kalendarium

1908 – rozpoczął uprawianie szermierki w Krakowskim Klubie Szermierzy

1921-1929 - w AZS Kraków

1922 - współzałożyciel Polskiego Związku Szermierczego

1923 – uzyskał doktorat UJ

1924 - uczestnik igrzysk olimpijskich w Paryżu

1925-1929 – prezes Polskiego Związku Szermierczego

1926, 1927 - indywidualny mistrz Polski w szabli

1928 - uczestnik igrzysk olimpijskich w Amsterdamie, brązowy medalista szabla drużynowo

1929-1934 – w Legii Warszawa

1930 - brązowy medalista mistrzostw Europy (drużynowo)

1932 - uczestnik igrzysk olimpijskich w Los Angeles, brązowy medalista szabla drużynowo

1934 – w Warszawiance

1936 - uczestnik igrzysk olimpijskich w Berlinie

1944 - walczył w powstaniu warszawskim

1949-1977 - trener i sędzia szermierczy klasy międzynarodowej

1957 - autor wspomnień Na planszach czterech olimpiad

1988 - otrzymał Nagrodę im. J. Kusocińskiego.

źródła:

Encyklopedia Krakowa, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa – Kraków 2000

Jan Adamczewski, Krakowskie rody, Kraków 1994

Marek Jerzy Minakowski, Wielka genealogia Minakowskiego (Wielcy.pl), wydanie z 05.02.2020