Józef Nikorowicz

prawnik

           Był prezesem sądu apelacyjnego w Krakowie. Jako kandydat mieszczaństwa na prezesa Senatu otrzymał 21 głosów wobec 20 oddanych na dotychczasowego prezesa Wodzickiego, który w swojej polityce opierał się zawsze na Rosji. Przegrana partia prezesa Wodzickiego nie dała za wygraną doprowadzając w rezultacie do bezpośredniej interwencji mocarstw opiekuńczych. Rezydenci zawiadomili Senat, że dwory uznały Izbę i akty przez nią wydane za nieważne. W związku z tym zarządzono przywrócenie stanu rzeczy sprzed wyborów, utrzymując nadal Wodzickiego na stanowisku Prezesa. Objął więc władzę ponownie w charakterze prezesa z nominacji, co odtąd stało się regułą.

1827 XII 15 – został wybrany prezesem Senatu Rzeczpospolitej Krakowskiej

1827 XII 18 – mniejszość sejmowa, z inicjatywy Straszewskiego, a pod przewodnictwem Jana Mieroszewskiego, opuściła na znak protestu salę obrad, złożywszy wprzód oświadczenie, że wybór Nikorowicza jest nieważny. Secesja ta uniemożliwiła, wobec braku koniecznego quorum, dalsze obrady Izby

1828 II 25 – bezpośrednia ingerencja mocarstw opiekuńczych doprowadziła do stanu rzeczy sprzed grudniowych wyborów