Maria Helena Morstin-Górska

(9 VII 1893 Pławowice – 14 X 1972 Kraków)

poetka, pisarka i tłumaczka

rodzina

córka hrabiego Ludwika Władysława (1848 – 1926), i Amelii z Lubienieckich (1855 – 1936)

rodzeństwo: Alfred Józef (1883 – 1971), żona Helena Dembińska; Ludwik Hieronim (1886 – 1966), dramaturg, poeta, pisarz, żona Janina Maria Żółtowska; Zygmunt (1888 – 1966), żona Zofia Starowieyska

poślubiła 28 VIII 1923 w Pawłowicach Franciszka Henryka Górskiego (1897 – 1989)

dzieci: Ludwik (1924 – 2012), żona Urszula Maria Musiał; Anna (1926 – 2114)

biogram

           Studiowała na Wydziale Filozoficznym UJ, po studiach współpracowała z czasopismami krakowskimi: „Czasem”, „Pamiętnikiem Warszawskim”, „Verbum”, „Pax”. Związana w początkach dwudziestolecia z krakowską grupą poetycką "Helion". Po II wojnie światowej współpracowała z „Tygodnikiem Powszechnym”, należała do zespołu redakcyjnego „Znak”. Była tłumaczką z francuskiego i angielskiego.

           Należała do zespołu dokonującego korekty literackiej tekstu biblijnego przekładu Pisma Świętego z języków oryginalnych (w wykonaniu benedyktynów tynieckich), znanego jako Biblia Tysiąclecia.

           Pochowana na Cmentarzu Salwatorskim (sektor SC14, rząd 1, miejsce 11).

wybrane publikacje:

poezje:
1917 - Elegie wiosenne - pod pseudonimem Marii Leliwy
1920 - Sursum corda
1922 - Błyski latarni
1929 - Krąg miłości

1974 – Poezje. Wybór

kalendarium

1912 – 1914 i po zakończeniu wojny – studiowała na UJ

1927 – została członkiem Związku Literatów Polskich

1930 I 10 - wraz z innymi literatami krakowskimi przyłączyła się do protestu w sprawie więźniów brzeskich

1945 – 1952, 1957 – 1962, 1967 – 1972 – współpracowała z „Tygodnikiem Powszechnym”

1962 – została członkiem zespołu „Znak”

źródła:

Marek Jerzy Minakowski, Wielka genealogia Minakowskiego (Wielcy.pl), wydanie z 04.01.2018