Dzisiejsza data:

(990 Kraków – 10 V 1034)

król Polski

rodzina

Mieszko II                 Mieszko II

Mieszko II

syn Bolesława I Chrobrego i Emnildy, córki księcia połabskiego

brat Bezpryma i Ottona, Regelindy (żony margrabiego Miśni Hermana, Matyldy, dwóch sióstr nieznanych z imienia, brata nieznanego z imienia

żonaty z Rychezą, córką palatyna reńskiego Herenfrieda Ezzona, siostrzenicą cesarza Ottona III

dzieci:
- Bolesław Zapomniany, książę Polski, (1014 lub 1015 - przed 1038)
- Kazimierz Odnowiciel, książę Polski, (1016 VII 25 - 1058 XI 28)
- N.N., córka, (zmarła po 1052), poślubiła między 1039 a 1042 Bela I Wojciech, król węgierski, (zmarł 1063)
- Gertruda, (zmarła 1108 I 4), poślubiła przed 1050 Izjasław, wielki książę kijowski, (1025 - 1078 X 3)

biogram

           Wyznaczony przez ojca na następcę tronu, jeszcze za jego życia brał udział w rokowaniach pokojowych z królem niemieckim Henrykiem II, w Pradze próbował pozyskać księcia Udalryka, lecz ten go uwięził i odesłał do Niemiec, skąd udało mu się uwolnić dzięki interwencji saskich zwolenników Bolesława.
           Brał udział w walkach z wojskami niemieckimi, poprowadził atak na Czechy.
           Po śmierci ojca natychmiast dokonał koronacji i prawdopodobnie wypędził z kraju swoich dwóch braci - Bezpryma i Ottona.
           Dokonał dwóch najazdów na Saksonię, następnie prowadził wojny obronne z Niemcami (u których szukał pomocy najmłodszy z braci Otton), Czechami (Brzetysław, syn Udalryka korzystając z wojny Mieszka z cesarzem niemieckim Konradem II zajął Morawy) i Rusią Kijowską, gdzie obcej pomocy szukał Bezprym. Pokonany przez wojska niemieckie, ruskie i zbuntowanych możnowładców polskich pod wodzą braci Bezpryma i Ottona utracił Łużyce, Słowację, Grody Czerwieńskie i zmuszony do opuszczenia kraju uciekł do Czech, gdzie został uwięziony przez Udalryka i
następnie wykastrowany.
           Po śmierci Bezpryma
powrócił z Czech na tron, jednak na zjeździe w Merseburgu zrzekł się korony i zgodził się na wydzielenie dzielnic Ottonowi i swemu stryjecznemu bratu Dytrykowi.
           Po śmierci Ottona wygnał Dytryka i przywrócił jedność państwa ale już nie zdążył odzyskać straconych terytoriów.
Z jego rządami wiąże się powstanie rezydencji książęcej, a także fundację kościołów św. Gerona oraz św. Feliksa i Adaukta na Wawelu.

           Pochowany w katedrze poznańskiej.

kalendarium

1013 - prowadził rokowania pokojowe z królem niemieckim Henrykiem II

1013 - ożenił się z Rychezą

1014 - został w Pradze uwięziony przez księcia Udalryka

1015 - bronił przeprawy przez Odrę pod Krosnem Odrzańskim
1017 - poprowadził atak na Czechy

1025 XII 25 - został koronowany na króla Polski przez arcybiskupa Hipolita w katedrze gnieźnieńskiej
1828 i 1830 – poprowadził najazdy na Saksonię
1030 Jarosław Mądry zaatakował Grody Czerwieńskie zdobywając Bełz
1031 - strata Milska, Łużyc, Grodów Czerwieńskich i Przemyskiego
1032 - w Merseburgu zrzekł się godności króla i wydzielił dzielnice dla Ottona i Dytryka

1033 - po śmierci Ottona przywrócił jedność państwa

bibliografia

Balzer Oswald, Genealogia Piastów, Kraków, 2005

Dynastie panujące w Polsce, Ossolineum, Wrocław, 2007

G. Labuda, Mieszko II król Polski (1025 – 1034). Czasy przełomu w dziejach państwa polskiego, Kraków 1992