Franciszek Wincenty Mirecki

(31 III 1791 Kraków – 29 V 1862 Kraków)

kompozytor i pedagog, dyrektor szkoły śpiewu

rodzina

jego syn Stanisław (1828 - 1900) działał jako pedagog w Krakowie i Warszawie

biogram

           Początkowo był członkiem chóru kościoła Mariackiego w Krakowie, występował także jako pianista. Po ukończeniu studiów filologicznych na Uniwersytecie Jagiellońskim przeniósł się do Wiednia, gdzie studiował grę na fortepianie u Jana Nepomucena Hummla (zetknął się wówczas z Ludwigiem van Beethovenem). Przebywał w Wenecji i Mediolanie (gdzie związał się z wydawnictwem G. Ricordiego, studiował kompozycję u Luigi Cherubiniego w Paryżu. Działał we Włoszech, początkowo w Mediolanie, następnie w Genui, gdzie był nauczycielem śpiewu i dyrygentem opery (był także dyrygentem opery w Lizbonie).
           Po powrocie do Krakowa otworzył prywatną szkołę śpiewu dramatycznego, przekształconą przez Senat WMK w Szkołę i Bursę Muzyczną jako jeden z działów Instytutu Technicznego (gdzie był dyrektorem i profesorem śpiewu). Do jego uczniów należał między innymi W. Żeleński. Skompletował pierwszy w dziejach Krakowa stały zespół operowy, z którym wystawiał między innymi dzieła G. Donizettiego, G. Rossiniego i C.M. Webera.
           Pod koniec życia skupił się na pracy kompozytorskiej i publicystyce muzycznej. Był w XIX wieku jedynym polskim muzykiem, który jako kompozytor i dyrygent odniósł sukces w dziedzinie opery we Włoszech. Jego ogromną zasługą była próba nadania okazjonalnemu życiu muzycznemu w Krakowie trwałych form w ramach instytucji publicznej. Jako pierwszy wprowadził do muzyki artystycznej krakowiaka.
           Skomponował 8 oper, w tym 5 do polskich tekstów, był również autorem utworów kameralnych i jednej symfonii oraz podręcznika instrumentacji. Surowo oceniał polską muzykalność i muzykę. Jego postać została niemal całkowicie zapomniana, a jego twórczość wręcz zdeprecjonowana jako rzekoma kopia wzorów włoskich.
           Pochowany został na Cmentarzu Rakowickim.

ważniejsze kompozycje:
opery:
1822 - Piast
1822 - Cyganie wg. F.D. Kniaźnina
1822 - Pułaski
1824 - Evandro in Pergamo Genua
1826 - I due forzati
1844 - Cornelio Bentivoglio (do libretta Gastone di Foix Feliksa Romaniego) Mediolan
operetka:
1845 - Nocleg w Apeninach wg A. Fredry, Kraków
inne:
1816 - Krakowiaki ofiarowane Polkom na fortepian
Adagio i Allegro concertante na fortepian i kwartet smyczkowy
Trio fortepianowe
publikacje:
1825 - Trattato intorno degli stromenti ed all'istromentazione Mediolan
1860 - Pogląd na muzykę;

kalendarium

1800 - debiutował w Krakowie jako pianista, śpiewał w chórach kościelnych
1810 - 1814 - studiował filologię na UJ
1814 - 1816 - przebywał w Wiedniu
1816 - 1817 - przebywał w Wenecji i Mediolanie
1817 - 1822 - przebywał w Paryżu
1822 - 1838 - działał we Włoszech, początkowo w Mediolanie
1825 - 1826 - był dyrygentem opery w Lizbonie
1826 - 1838 - był nauczycielem śpiewu w Genui
1830 - został dyrygentem opery w Genui
1838 - otworzył prywatną szkołę śpiewu dramatycznego w Krakowie
1841 - jego szkołę Senat WMK przekształcił w Szkołę i Bursę Muzyczną
1844 - skompletował pierwszy w dziejach Krakowa stały zespół operowy