Mieczysław Medwecki

(7 VI 1904 Pasieczna, Ukraina – 1 IX 1939 koło Morawicy)

kapitan pilot, pierwszy polski pilot poległy podczas II wojny światowej

rodzina

jego przodkowie przybyli do Polski z Węgier

syn Antoniego, leśniczego w Nadwórnej i Marii z Braunów

miał pięcioro rodzeństwa, w tym brata Witolda (zginął w przewrocie majowym w 1926) i siostrę Wandę (mąż Jan Weberbauer, zmarła na dur brzuszny w 1942 w Muszynie)

w 1934 poślubił Marię Adelajdę Strzemieńską

biogram

           Uczył się w Szkole Realnej, należał do Polskiego Koła Szkolnego (zalążek późniejszej Polskiej Organizacji Wojskowej – POW), później do organizacji POW w Stanisławowie. Zajmował się dostawą broni, którą kradł uzbrojonym chłopom ukraińskim. Został złapany i internowany, uciekł, przedostał się na stronę polską pod Lwów. W wieku 16 lat jako ochotnik wstąpił do Pierwszego Szwadronu Jazdy Wojewódzkiej Warszawskiej (późniejszy 12 Pułk Ułanów), następnie przeniósł się do pułku Jazdy Jaworskiego (późniejszy 19 Pułk Ułanów Wołyńskich). Brał udział w walkach w 1920, został odznaczony Krzyżem Walecznych.

           Po ukończeniu lwowskiego Korpusu Kadetów i Szkoły Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie otrzymał przydział do 6 pułku lotniczego. Ukończył kurs pilotażu wyższego (jego wykładowcą był między innymi Jerzy Bajan) i został przeniesiony do dywizjonu myśliwskiego w 2 pułku lotniczym, stacjonującym w Krakowie. Wraz z żoną zamieszkał na Osiedlu Oficerskim. Przeszedł wszystkie szczeble dowodzenia i w stopniu kapitana objął dowództwo III dywizjonu myśliwskiego II pułku lotniczego, ze stałą bazą w Rakowicach. Był także członkiem teamu akrobatycznego Jerzego Bajana, instruktorem pilotażu w Jugosławii (odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Orła Białego).

           Pod koniec sierpnia został wraz z grupą pilotów przeniesiony na lotnisko polowe w Balicach. 1 września, gdy nadleciały niemieckie bombowce (początkowo uznane za maszyny nasze), jako jeden z pierwszych rozeznał sytuację i wszczął alarm. Wystartował naprzeciw bombowcom niemieckim wraz z dwoma innymi pilotami (jednym z przybocznych był podporucznik Władysław Gnyś, drugim starszy szeregowy Tadeusz Arabski). Niestety nie zdążył się wznieść wyżej niż 150 – 200 m, wróg był nad nim i jego samolot został zestrzelony.

           Został pochowany na małym wiejskim cmentarzu w Morawicy.

           Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari. Jego imię nosi szkoła w Morawicy, na budynku portu lotniczego w Balicach wmurowano tablicę pamiątkową ku jego czci. Jego imieniem nazwano ulicę przebiegającą przez XIV i XVI dzielnicę Czyżyny i Bieńczyce, równoległą do al. Jana Pawła II, dochodzącą do ul. Bieńczyckiej.

kalendarium

1917 – uczęszcza do Szkoły Realnej

1918 X – należy do organizacji POW w Stanisławowie

1919 – złapany i internowany w Nadwórnej

1920 – wstąpił do tzw. Jazdy Jaworskiego

1920 – odznaczony odznaką „Orlęta”

1925 VIII 15 – ukończył Korpus Kadetów

1928 VIII 15 – ukończył Szkołę Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie, otrzymał nominację na podporucznika

1929 V – w Dęblinie rozpoczyna szkolenie jako pilot

1930 – pod okiem kapitana Jerzego Bajana ukończył kurs pilotażu wyższego, odkomenderowany do 2 pułku lotniczego w Krakowie

1931 I 1 – otrzymał stopień porucznika

1934 IX – poleciał do Jugosławii dla demonstrowania polskich samolotów

1938 – został dowódcą III Dywizjonu Myśliwskiego 2 pułku lotniczego

1939 VIII – przeniesiony z lotniska w Rakowicach na lotnisko polowe w Balicach

1939 IX 1 – tuż po starcie został zestrzelony

źródła:

Teresa Stanisławska-Adamczewska, Jan Adamczewski, Kraków, ulica imienia …, Kraków 2000

http://szkolawmorawicy.pl/wp-content/uploads/2014/05/Medwecki.pdf dostęp 25 VIII 2018

http://www.sekowa.info/index.php?go=37&id2=89 dostęp 25 VIII 2018