Stanisław Morsztyn
(? - XII 1725)
wojewoda sandomierski
rodzina
herbu Leliwa, syn Jana i Agnieszki Arciszewskiej
poślubił 26 IV 1676 Konstancję Oborską
mieli dwóch synów Jana Kazimierza (15 III 1677 – 2 IX 1698), Antoniego Andrzeja , oraz córkę Teresę Izabelę (19 X 1680 – 15 VIII 1698)
biogram
Prawdopodobnie początkowe nauki pobierał w szkole ariańskiej w Raciborsku, później poznawał sztukę wojenną za granicą. Przez szereg lat pełnił funkcję komendanta miasta Krakowa. Współpracował z Janem Sobieskim, w czasie jego uroczystości koronacyjnych przebywał w Krakowie, brał udział w odsieczy wiedeńskiej. W czasie wojny północnej popierał Sasa, później Stanisława Leszczyńskiego.
Przetłumaczył Fedrę Seneki (pt. Hipolit) oraz Andromachę Racine'a. Napisał Smutne żale po utraconych dzieciach.
kalendarium
1668 X 15 – w uchwale sejmiku przedkonwokacyjnego województwa krakowskiego wymieniono go jako komendanta „praesidium krakowskiego”
1676 IV 2 – w Izbie Senatorskiej na Wawelu wykonano w cyklu uroczystości koronacyjnych Jana III Balet na koronację jego pióra złożony z 16 scen upamiętniających sławę królewską. Został on odegrany przez dworzan i damy fraucymeru
1683 – został właścicielem kamienicy przy ul. Floriańskiej, kamienica ta zwana Morsztynowską pozostawała w rękach Morsztynów do lat czterdziestych XVIII wieku