Kaplica pod wezwaniem św. Dominika (Myszkowskich) w kościele św. Trójcy

Pierwotnie gotycka, pod wezwaniem Chrystusa Odkupiciela, należąca do cechu stolarzy 

           Kaplica św. Dominika została wzniesiona w latach 1603-1614 z fundacji Zygmunta Gonzagi-Myszkowskiego, kasztelana wojnickiego i marszałka wielkiego koronnego oraz jego brata Aleksandra z przeznaczeniem na mauzoleum rodowe. Jest specyficzna i łatwa do rozpoznania, ponieważ można w niej zobaczyć galerię rodziny Myszkowskich. U nasady kopuły są rzeźbione postacie rodu, zwrócone parami do siebie. Do budowy wykorzystano szlachetny, srebrzystoczarny marmur, kolumny są w kolorze delikatnego, złamanego różu, a elegancję podkreślają białe rzeźby.

           Tu także mieści się grób biskupa krakowskiego Piotra Myszkowskiego (zm. 1591). Od strony nawy kaplicę zamyka neorenesansowa balustrada, wykonana przez Józefa Kuleszę, oraz odlana w brązie bramka, dzieło Edmunda Korosadowicza. Obecny marmurowy ołtarz główny, z umieszczonym w nim obrazem św. Dominika, sprowadzonym z Rzymu w 1642 roku, został zaprojektowany na początku XX wieku przez Zygmunta Hendla. Ołtarz wieńczy posąg błogosławionej Joanny de Aza, matki św. Dominika, dzieło Jana Raszki.

           Tę kaplicę łatwo rozpoznać z zewnątrz, ponieważ jest ona udekorowana boniowaniem.

źródła:

Katalog Zabytków sztuki w Polsce, t. IV, Miasto Kraków, część III Kościoły i klasztory Śródmieścia, 2

Michał Rożek, Przewodnik po zabytkach i kulturze Krakowa, Warszawa-Kraków 1997