ul. Krowoderska 16

           Klasztor oraz kościół św. Franciszka Salezego zbudowano dla sprowadzonego do Krakowa zakonu sióstr wizytek. Pełna nazwa zgromadzenia to Zakon Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny, zgromadzenie powstało w 1. połowie XVII wieku we Francji, a do Krakowa sprowadził je biskup Jan Małachowski w 1681 roku. On też ufundował kościół i klasztor. Z tą fundacją związana jest historia, wg której biskup Małachowski w czasie przeprawy saniami przez skutą lodem Wisłę miał wypadek – lód pękł i sanie zaczęły tonąć, modlił się wtedy o ratunek do św. Franciszka Salezego i złożył przysięgę, że jeżeli przeżyje to zbuduje kościół i klasztor. Wkrótce potem rozpoczęto budowę klasztoru według projektów włoskiego architekta Jana Solari, a gdy budynek był gotowy i siostry mogły w nim zamieszkać ruszono z budową kościoła. Prace trwały od 1692, a w 1695 biskup Małachowski dokonał uroczystej konsekracji nowej świątyni, która otrzymała wezwanie św. Franciszka Salezego.

           Budynki klasztoru wizytek przylegają do kościoła od strony zachodniej. Na ścianie klasztoru od strony fasady i wejścia do kościoła umieszczono zegar słoneczny z sentencją „życie to krótki sen”, cały kompleks został otoczony murowanym ogrodzeniem.

           W lipcu 1755 w klasztorze wybuchł duży pożar, który w dużym stopniu zniszczył również wnętrze kościoła.

           Na terenie klasztoru znajduje się ogród, niedostępny dla zwiedzających to miejsce. W ogrodzie znajdują się barokowe kaplice, między innymi drewniana kaplica z Kalwarią, zbudowana w 1723 roku. Jest ona ukryta na terenie ogrodu klasztornego i niedostępna dla osób zwiedzających to miejsce. To nieduża budowla drewniana, zbudowana na prostokątnym planie. Wzniesiona została na podmurówce z cegły z zastosowaniem konstrukcji zrębowej i nakryta dwuspadowym dachem. Do środka prowadzą dwa wejścia. Wnętrze kaplicy to kameralna, jednonawowa przestrzeń. Na ścianach i na płaskim stropie wykonanym z desek zachowała się barwna polichromia z motywami figuralno-ornamentalnymi, której wykonanie przypisuje się Pawłowi Pieleszyńskiemu. Przedstawiono tam czternaście kompozycji ze scenami Męki Pańskiej, poszczególne obrazy opisane są cytatami z Pisma Świętego.

           Klasztor sióstr wizytek zgromadził bardzo bogate zbiory dzieł sztuki i rzemiosła, pochodzące między innymi od hojnych fundatorów. Przełożonymi i zakonnicami w klasztorze krakowskim były często przedstawicielki wybitnych, bogatych rodzin: Czartoryskich, Lubomirskich czy Małachowskich, co też dodatkowo wpłynęło na to, ile i jakie dzieła trafiały do klasztoru. W skarbcu przechowywane są zabytkowe tkaniny oraz szaty liturgiczne z XVIII wieku, wspaniałe wyroby złotnicze, dzieła malarstwa i rzeźby, a także iluminowane rękopisy i starodruki. Najstarszym zabytkiem w zbiorach krakowskich wizytek jest rzeźba gotycka Matki Boskiej Dzieciątkiem, datowana na 2. połowę XIV wieku.