ul. Karmelicka 19
Od strony północnej do kościoła Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny na Piasku przylegają zabudowania klasztorne Karmelitów. Zgrupowane są wokół prostokątnego wirydarza, otoczonego dwiema kondygnacjami krużganków. Zabudowania te kilkakrotnie ulegały zniszczeniu, te które zachowały się do dziś wzniesiono w 2. połowie XVII wieku. W 1. połowie XX wieku zostały nadbudowane o dwa kolejne pietra, wzniesione pod kierownictwem architekta Edwarda Skawińskiego. Przechodząc do klasztoru, mijamy furtę z okazałym, kamiennym portalem barokowym, a tuż nad wejściem zobaczymy obraz ze sceną „Ofiarowanie Szkaplerza”, namalowany w XVIII wieku. W budynku klasztornym znajdują się dziś cele klasztorne, sale wykładowe, oratorium oraz sale biblioteczne z klasztornym archiwum. Krakowski klasztor Karmelitów na Piasku słynie dziś ze swoich wspaniałych zabytków i bogatych zbiorów bibliotecznych. W klasztornych krużgankach możemy między innymi podziwiać piękne polichromie, wykonane w 1. połowie XVIII wieku prawdopodobnie przez Michała Popławskiego. Zobaczymy tam ujęte w rokokowe obramienia liczne sceny, opowiadające historię zakonu Karmelitów oraz krakowskiego kościoła na Piasku - wśród licznych przedstawień pokazano między innymi scenę uzdrowienia Władysława Hermana, budowę świątyni jako dziękczynne wotum, a także pielgrzymujących do tego miejsca wiernych.
W północnym skrzydle klasztoru ulokowana jest biblioteka, do której prowadzi barokowy kamienny portal z herbem zakonnym (dawniej tu mieścił się refektarz). Pomieszczenie to jest przekryte sklepieniem wspartym na dwóch masywnych, ustawionych centralnie filarach. Na ścianach umieszczone są malowane na płótnach sceny biblijne – między innymi: Uczta w Kanie Galilejskiej, Ostatnia Wieczerza i Uczta w Emaus. Wykonał je w 1. połowie XX wieku Jerzy Makarewicz, absolwent krakowskiej Akademii.
Wśród wspaniałych wnętrz klasztoru na uwagę zasługuje również pomieszczenie dawnej biblioteki, gdzie zachowana jest barwna dekoracja malarska z 2. połowy XVII wieku. Na suficie umieszczono malarski plafon z przedstawieniem obrad soborowych w Efezie, a wokół niego rozmieszczono ujęte w dekoracyjne obramienia dziewięć portretów zakonników karmelickich, ukazywanych na krajobrazowym tle.
Poza tym w klasztornych zbiorach znajduje się spora liczba wspaniałych portretów wybitnych przedstawicieli zakonu karmelitańskiego – świętych, hierarchów, uczonych, rozmieszczonych w różnych miejscach klasztoru. Wśród nich między innymi portret proroka Eliasza, namalowany w 1. połowie XVIII wieku przez Grzegorza Łozińskiego, portret św. Szymona Stocka czy O. Marcina Rubczyńskiego ukazanego w skryptorium. Znalazł się tam również reprezentacyjny portret biskupa P. Gembickiego czy prepozyta kolegiaty św. Floriana Marcina Jadowity. W klasztornych murach przechowywane są też niektóre obrazy, pochodzące z usuniętych z kościoła ołtarzy – między innymi „Ukrzyżowanie” z XVII wieku czy dwa ufundowane przez Barbarę Szotyńską obrazy malowane na blasze: „Chrystus i Samarytanka” oraz „Maria Magdalena”.
Krakowski klasztor Karmelitów może także poszczycić się bogatymi zbiorami bibliotecznymi, tworzonymi od końca XIV wieku. Najstarsze z ksiąg to dwa pergaminowe antyfonarze, pochodzące z lat 1395 - 1397, które przywiezione zostały z Pragi. Poza tym do zbiorów należy cenny graduał datowany na 1. połowę XVII wieku, zdobiony renesansowymi miniaturami, oraz kolekcja inkunabułów, z których najstarsze powstały w XV wieku. Do kolekcji Karmelitów krakowskich należy słynny Kodeks Behema, uznawany dziś za jedno z pierwszych dzieł miniaturowego malarstwa renesansowego w Polsce. Biblioteka przechowuje również liczne cenne dokumenty, świadczące o historii zakonu i klasztoru.