ul. Bernardyńska 2
W Polsce dla zakonników Zakonu Obserwantów Reguły św. Franciszka (jedna z gałęzi zgromadzenia franciszkańskiego) przyjęła się już w połowie XV wieku i jest powszechnie używana do dziś nazwa „bernardyni”, która pochodzi najprawdopodobniej właśnie od wezwania pierwszego kościoła zakonnego w Krakowie — św. Bernardyna ze Sieny. Dzięki staraniom kardynała Z. Oleśnickiego w pobliżu kościoła wygospodarowano posiadłości na klasztor.
Budynek klasztoru przylega do kościoła Bernardynów od strony południowo zachodniej. Pierwsze, drewniane zabudowania klasztorne wzniesiono tu w 2. połowie XV wieku z fundacji kardynała Zbigniewa Oleśnickiego. Wkrótce zastąpiono je budynkami murowanymi z cegły w kolejnych stuleciach przekształcanymi i rozbudowywanymi. Zabudowania, które zachowały się do dziś powstały w XVII wieku, gdy odbudowywano klasztor po zniszczeniach najazdu szwedzkiego, a autorem projektów odbudowy był prawdopodobnie Krzysztof Mieroszewski. Na przestrzeni wieków budynki ulegały jeszcze drobnym przekształceniom, obecnie są zgrupowane wokół jednego prostokątnego dziedzińca, na którym ustawiona jest nieduża jońska kolumna z małą, ażurową kapliczką datowaną na XVII wiek.
Od strony ul. Bernardyńskiej możemy zobaczyć przekształconą na początku XX wieku według projektów Jana Sasa Zubrzyckiego elewację z wejściem głównym do klasztoru. Nad wejściem góruje półkoliste okno i wieńczący ozdobny szczyt schodkowy. Wejście główne prowadzi do dużej, prostokątnej sieni. W środkowej części tego skrzydła znajduje się mała kaplica Matki Boskiej Sokalskiej, w której umieszczono cudowny wizerunek Matki Bożej Pocieszenia Sokalskiej, otoczony licznymi wotami. W skrzydle północnym klasztoru znajdował się kiedyś refektarz, dziś jego wnętrze zdobią piękne secesyjne witraże wykonane w krakowskim zakładzie Żeleńskiego na początku XX wieku. Pomieszczenia klasztorne mają układ dwutraktowy, przekryte są sklepieniami nieckowymi lub klasztornymi z lunetami. W klasztornych zbiorach przechowywane są cenne zabytki rzemiosła – paramenty liturgiczne, szaty. Wraz z klasztorem została założona przy kościele biblioteka, gromadząca cenne dokumenty, inkunabuły, księgi liturgiczne i rękopisy.