Kościół pod wezwaniem św. Szczepana
nieistniejący
Kościół pw. św. Szczepana stał w południowo-wschodniej części dzisiejszego placu Szczepańskiego
Dokładny czas zbudowania kościoła pw. Św. Szczepana nie jest dziś znany, być może został wybudowany już w XIII wieku, pierwsze znane historykom pisemne wzmianki o tej świątyni pochodzą z początku XIV wieku. Była to najprawdopodobniej budowla gotycka, rozbudowywana przynajmniej dwukrotnie w kolejnych stuleciach. Jest opisywana jako orientowana, halowa budowla o trzech nawach z wolno stojącą dzwonnicą po stronie zachodniej przy wejściu.
W 1579 roku biskup krakowski Piotr Myszkowski przekazał ją jezuitom, co w 1583 roku potwierdził król Stefan Batory. W 2 połowie XVII wieku przy tej świątyni stworzyli ważny ośrodek dla swojej działalności oo. Jezuici, został dla nich stworzony kompleks zakonnych zabudowań, a wśród nich powstał między innymi dom misyjny, nowicjat, klasztor i szpital. Przy kościele działała szkoła parafialna. W kościele na przedłużeniu jego nawy południowej została ufundowana kaplica, poświęcona założycielowi zakonu Jezuitów św. Ignacemu Loyoli. W nawie północnej natomiast powstała kaplica patrona Polski - św. Stanisława Kostki.
W 2 połowie XVII wieku przeprowadzono znaczącą przebudowę kościoła – w ramach przebudowy powstała nowa fasada oraz barokowe wnętrza, które zaprojektował słynny architekt włoski, działający w Krakowie - Jakub Solari. W XVIII wieku kościół św. Szczepana został odebrany Jezuitom w związku z kasatą zakonu (1773 rok). Od 1758 roku pozostawał w rękach Akademii Krakowskiej. Po trzecim rozbiorze władze austriackie przeniosły w 1797 roku parafię św. Szczepana do Karmelitów na Piasek.
W 2 połowie XVIII wieku kościół był już mocno podniszczoną budowlą, a począwszy od ostatnich lat XVIII wieku popadał stopniowo w coraz większą ruinę. Dlatego podjęto decyzję o jego rozebraniu. W tym czasie został zlikwidowany położony obok kościoła parafialny cmentarz. W 1801 roku w świątyni odbyło się ostatnie nabożeństwo i został ostatecznie zamknięty, a rok później budowlę wyburzono, jej wyposażenie zostało częściowo przeniesiono do innych świątyń, a częściowo zostało wystawione na licytacjach.