W kaplicy Adoracji Chrystusa zdjętego z Krzyża, ustawiony jest ołtarz Adoracji Krzyża. W jego polu centralnym widzimy dużych rozmiarów stiukową płaskorzeźbę, ujętą w profilowane obramienie, ukazująca scenę: „Opłakiwanie Chrystusa”. Widzimy tam postać Matki Bożej, podtrzymującej ciało zmarłego Chrystusa, a w tle wysoki krzyż podtrzymywany przez anioły. Płaskorzeźbę flankują wysokie, kanelowane pilastry, a po bokach ustawione są na konsolach dwa posągi: św. Weronika i św. Longin. W zwieńczeniu ołtarza umieszczono w promienistej, złotej glorii postać Boga Ojca i Ducha Świętego wśród aniołów. Podobnie jak w ramieniu południowo-wschodnim, również tutaj nad ołtarzem znajduje się okno a po jego obu stronach płaskorzeźbione postaci - tutaj są to anioły z szeroko rozpostartymi skrzydłami a powyżej: symbol Opatrzności Bożej - trójkąt z okiem otoczony promieniami.

            Polichromię na ścianach i sklepieniu wykonał Dankwart w 1696 roku i prezentuje ona sceny z legendy o Krzyżu Świętym: na ścianie północno-zachodniej scena: „Odnalezienie Krzyża przez cesarza Herakliusza”, oraz sceny starotestamentalne, będące zapowiedzią Krzyża: w pierwszym przęśle sklepienia: „Ofiara Abrahama”, „Wąż miedziany”, a w polu centralnym sklepienia: „Chrystus w majestacie”.

           Zwiedzając kaplicę, warto zwrócić również uwagę na ustawiony tam pomnik Mikołaja Kopernika, ufundowany i zaprojektowany w 1. połowie XIX wieku przez ks. Sebastiana Sierakowskiego, a wykonany przez włoskiego kamieniarza: Jana Nepomucena Galli. Pomnik ten był pierwszym w Polsce pomnikiem Kopernika.