ul. Zakopiańska 86
Kościół parafialny Matki Bożej Zwycięskiej stoi przy skrzyżowaniu ulic Zakopiańskiej i Jugowickiej. Stoi na lekkim wzniesieniu Góry Borkowskiej, dzięki czemu jest dobrze widoczny z daleka. Fasadą zwrócony jest ku ul. Zakopiańskiej.
Teren dzisiejszej parafii Matki Bożej Zwycięskiej kiedyś należał do nie istniejącej już parafii św. Jakuba na Kazimierzu (kościół również już nieistniejący). W 1919 rozpoczęto starania o stworzenie w tym rejonie parafii i zbudowanie nowego kościoła. W 1925 erygowano parafię – zasięgiem objęła ona Borek Fałęcki oraz Jugowice. Wkrótce potem wybudowano plebanię i przystąpiono do budowy kościoła, który miał otrzymać takie samo wezwanie jak parafia: Najświętszego Serca Jezusowego i św. Stanisława Biskupa Męczennika.
W 1937 położono kamień węgielny pod budowę i rozpoczęto prace budowlane. Gdy budowla była gotowa w stanie surowym, prace zostały przerwane – w 1939 wybuchła II wojna światowa, a w 1940 wojsko niemieckie zajęło niewykończone wnętrze kościoła, by urządzić tam magazyn i tymczasowe więzienie. Kontynuowano prace przy budowie i wykończeniu kościoła już po wojnie. W 1947 nastąpiło uroczyste poświęcenie, a kościół otrzymał wezwanie Matki Bożej Zwycięskiej. Przez kolejne lata trwały jeszcze długo prace wykończeniowe w kościele, w 1975 kardynał K. Wojtyła dokonał uroczystej konsekracji świątyni.
Kościół został zaprojektowany przez architekta Tadeusz Ruthe. Uchodzi dziś za jeden z najciekawszych przykładów architektury modernistycznej w Krakowie. Zbudowany w konstrukcji żelbetowej, stoi na prostokątnym planie, od strony zachodniej znajduje się główna fasada z wejściem do kościoła. Fasada jest w dużej części przeszklona - nad wejściem umieszczono wielką rozetę z geometrycznymi podziałami i kolorowymi witrażami. Te geometryczne motywy będą pojawiać się w różnych miejscach budowli. Przed fasadą kościoła ustawiono wolnostojącą, strzelistą wieżę z dzwonnicą. Wieża stoi na prostokątnym planie i zwieńczona jest ażurowym szczytem i krzyżem. W części południowo wschodniej kościoła dobudowana jest kruchta. Oryginalnie zostały rozwiązane elewacje bocznych ścian budowli – tworzą je uskokowo ustawione płyty, między którymi wstawione są wysokie okna z witrażami. Cała budowla jest nakryta namiotowym dachem, który jest właściwie niewidoczny dzięki bardzo niskiemu nachyleniu. Na dachu ustawiony jest betonowy krzyż na geometrycznym, ażurowym postumencie.
Wnętrze kościoła to trzy nawy oraz płytkie, trzybocznie zamknięte prezbiterium. Wszystkie trzy ściany zamykające prezbiterium są w całości przeszklone witrażami, z barwnymi motywami geometrycznymi tworzonymi przez koła i romby. Wszystkie witraże w kościele projektował Wacław Taranczewski w latach 60. XX wieku – w pozostałych zobaczymy te same geometryczne kompozycje. Na tle witrażowych ścian ustawiony jest ołtarz główny, który zaprojektował Jan Budziłła – twórca krakowski, znany powszechnie dzięki swojemu Pomnikowi Żaka na Placu Mariackim. Ołtarz ma dynamiczną, nowoczesną formę, ustawiono w nim kamienną figurę Matki Bożej z 1916 – jej autorem jest Konstanty Laszczka.
Nawa główna kościoła jest dużo szersza i wyższa niż oddzielone od niej cienkimi filarami nawy boczne. Cała przestrzeń kościoła jest z każdej strony oświetlana przez duże okna, a witraże wprowadzają niepowtarzalny klimat i grę świateł i kolorów.
Kościół Matki Boskiej Zwycięskiej to ciekawy punkt na mapie zabytków sakralnych Krakowa. Gdy powstał, tereny te były zdominowane przez przemysł - w sąsiedztwie kościoła stała fabryka Solvay, a na terenie Borku działała również cegielnia i huta żelaza. Nowoczesna, odważna architektura świątyni komponowała się w tym krajobrazie, zdominowanym przez wysokie kominy fabryki, a wysoka wieża wyróżniała go na tle całej innej zabudowy.