os. Na Wzgórzach 1A
Kościół Miłosierdzia Bożego jest kościołem parafialnym osiedla Na Wzgórzach Krzesławickich. Osiedle to znajduje się w północnej części Krakowa, obecnie należy do wydzielonej z granic Dzielnicy Nowa Huta w 1990 dzielnicy XVII Wzgórza Krzesławickie (nazwa zmieniona w 2006 - wcześniejsza nazwa to Dzielnica XVII Grębałów). Zabudowa mieszkalna osiedla Na Wzgórzach powstawała głównie w latach 60. XX wieku, tych lat również sięgają początki istnienia parafii Miłosierdzia Bożego. Już w latach 1964 - 1977 działało tu duszpasterstwo, a w 1981 parafię erygował kardynał F. Macharski. W dwa lata później, podczas pielgrzymki do Polski papież Jan Paweł II poświęcił kamień węgielny pod budowę nowej świątyni. Miejsce budowy kościoła zostało wyznaczone na placu w skrzyżowaniu ul. Kocmyrzowskiej i ul. Poległych w Krzesławicach, w niedalekim sąsiedztwie Cmentarza Grębałowskiego.
Twórcą projektu kościoła Miłosierdzia Bożego jest architekt Witold Cęckiewicz przy współpracy Andrzeja Lorka, budowę rozpoczęto w 1984 i zakończono w 1988. Przestrzeń wokół budowli została zaprojektowana jako rozległy, owalny dziedziniec z podjazdem oraz dużą ilością zieleni, także budowla jest odpowiednio oddalona od ulicy, a jednocześnie bardzo dobrze widoczna z daleka. W sąsiedztwie kościoła, po stronie południowej został zbudowany dom parafialny – niewysoki, podłużny prostokątny budynek, oddzielający teren przykościelny od ruchliwej ul. Kocmyrzowskiej.
Kościół, choć nie jest bardzo wysoki, jest dość potężną, majestatyczną budowlą, i zdecydowanie dominuje wśród zabudowań. Wzniesiony został na planie równoległoboku, w konstrukcji żelbetowej wypełnionej cegłą i przykryty dwuspadowym dachem. Od strony południowej do prezbiterium dobudowany jest prostokątny budynek, w którym znajduje się zakrystia i biblioteka parafialna. Z tej strony zbudowano również wysoką, pięciokondygnacyjną wieżę z dzwonami, zwieńczoną krzyżem, która góruje nad całym założeniem. Wieża jest częściowo przeszklona, a z kościołem połączono ją nadwieszonym, trzyprzęsłowym przejściem.
Kościół Miłosierdzia Bożego jest budowlą dwupoziomową – niższy poziom zajmuje kaplica Matki Boskiej, a do kościoła górnego prowadzi dwutraktowy podjazd, wsparty na szeroko rozbudowanych arkadowych podcieniach. Elewacje zewnętrzne budowli są otynkowane na biało. Zwieńczona krzyżem fasada – monumentalna, a jednocześnie niezwykle harmonijna i lekka, swoją oryginalną formą nawiązuje do tradycyjnej architektury sakralnej, wzbogaconej jednak o nowoczesną asymetrię i dynamikę. Na jej osi umieszczono wysokie, smukłe prostokątne okno, a wertykalizm podkreślają zastosowane tu przez twórcę subtelne formy przerwanych łuków, które będą również pojawiać się wewnątrz kościoła.
Obszerne wnętrze kościoła jest jasne, pełne światła i zakomponowane niezwykle harmonijnie. Ma prosty, osiowy układ tradycyjnej bazyliki – dzieli się na trzy nawy, gdzie nawa główna jest zdecydowanie szersza od bocznych, prezbiterium jest podniesione o siedem stopni. Nad wejściem głównym zbudowany prosty chór muzyczny, obejmujący szerokością wszystkie trzy nawy kościoła. Elementem zdobiącym parapet chóru jest umieszczony na osi mały płaskorzeźbiony, drewniany herb papieski Jana Pawła II. Posadzka wykonana jest z marmuru w kolorze szarym.
Przestrzeń kościoła jest wyraźnie zdominowana czystą bielą ścian, a akcent kolorystyczny wprowadzają umieszczone w prezbiterium i nad chórem duże okna z witrażami. Witraże powstały w latach 2000 - 2003, ich autorem jest Jerzy Skąpski. Są to głównie abstrakcyjne kompozycje trzymane w ciepłych kolorach żółtym, pomarańczowym oraz błękicie. Trzy smukłe okna, sięgające posadzki i zakończone półłukami znajdują się po prawej stronie ołtarza głównego, jedno po prawej – na nim możemy dostrzec zarysowującą się wśród nieregularnych form sylwetkę gołębicy Ducha Świętego. Natomiast w elewacji frontalnej zobaczymy duże prostokątne witrażowe przedstawienie Chrystusa Miłosiernego, które swoją formą i kolorystyką budzi słuszne skojarzenia z obrazem umieszczonym w kościelnym prezbiterium. Wszystkie okna w kościele ujęte są w oprawę drewnianą o ciemnobrązowym kolorze. Również ważnym elementem, tworzącym wystrój kościoła jest wsparty na wysokich, masywnych podporach kasetonowy strop, wykonany z drzewa modrzewiowego o pięknym, ciepłym brązowym kolorze, który harmonijnie współgra ze szlachetną bielą ścian.
Elementy wyposażenia kościoła w większości zaprojektował W. Cęckiewicz – między innymi ustawione w nawach drewniane ławy, krzesła oraz konfesjonały o bardzo prostych, oszczędnych formach.
Kompozycja wnętrza kościoła Bożego Miłosierdzia zdecydowanie skupia uwagę wiernych na prezbiterium i ołtarzu głównym. Ustawiony tam ołtarz soborowy wykonany jest z jasnoszarego kamienia i ma prostą, geometryczną formę, pulpit natomiast wykonano z drewna. Na ścianie zamykającej prezbiterium umieszczono wspaniałą ażurową nastawę ołtarzową, zaprojektowaną przez W. Cęckiewicza i wykonaną przez Andrzeja Fabera z Kalwarii Zebrzydowskiej. Tworzy ją skonstruowana z modrzewiowego, ciemnego drewna oraz metalu kratownica w kształcie sześcioboku, z umieszczonymi na sterczynach lampkami i osadzonym w centrum obrazem w pięknej, złoconej ramie. Obraz ten jest kopią namalowanego w 1944 przez A. Hyłę „Jezusa Miłosiernego” dla sanktuarium w Łagiewnikach. W zwieńczeniu nastawy góruje krzyż. Tak zakomponowane retabulum nawiązuje do kształtu monstrancji, jej brązowo złote kolory wyraziście odbijają się na tle białej ściany, a kanciasta, twarda forma kontrastuje z dominującą w świątyni miękkością i płynnością linii łuków i półłuków. Poniżej widzimy ustawione piękne tabernakulum otoczone okrągłym nimbem, również zaprojektowane przez W. Cęckiewicza. Po lewej stronie ołtarza natomiast umieszczono obraz Matki Boskiej Nieustającej Pomocy oraz chrzcielnicę, wykonaną z jasnego kamienia i nakrytą złotą pokrywą w formie kopuły.
Zwiedzając kościół warto zwrócić uwagę na umieszczone na filarach Stacje Męki Pańskiej, wykonane w 1998 roku. Ich autorem jest Stanisław Rodziński, namalowane są techniką olejną i oprawione w proste ramy. Artysta posługuje się na tych obrazach bardzo oszczędnymi środkami, sceny traktowane są skrótowo, a ekspresji dodaje im deformacja kształtów, kontrastowa, intensywna kolorystyka oraz zróżnicowana faktura. W niektóre ze scen artysta wplótł znane motywy współczesne – możemy tam zobaczyć między innymi mężczyznę, podchodzącego do Chrystusa z kijem bejsbolowym.
Jak już wspomniano w podziemiach kościoła znajduje się Kaplica Matki Boskiej. Przekryto ją niskim, podwieszonym, podświetlonym stropem, ściany są pomalowane również na biało, a ustawione w prezbiterium ołtarz, ambona oraz kolumna, na której ustawiono tabernakulum wykonano z kamienia.
Kościół parafialny na os. Wzgórza Krzesławickie to miejsce, które warto odwiedzić – prezentuje on przykład współczesnej architektury sakralnej, w której idealnie połączone zostały elementy tradycyjne z rozwiązaniami nowoczesnymi. Kościół ten jest jednym z kilku krakowskich kościołów zaprojektowanych przez Cęckiewicza, nosi on w sobie rozpoznawalny styl tego artysty. ale jednocześnie jest obiektem bardzo oryginalnym i harmonijnie wbudowanym w otoczenie.