os. Kalinowe 5
Kościół św. Józefa usytuowany jest na jednym z osiedli Dzielnicy XVI Bieńczyce – na os. Kalinowym. W latach 70. XX wieku obszar ten należał do jednej wielkiej parafii Bieńczyce, którą w 1977 podzielono na cztery mniejsze rejony - os. Kalinowe wraz z osiedlami J. Strusia, Wysokim i Na Lotnisku stanowiły jeden rejon. Jednak mimo tego podziału, nie uzyskano wówczas pozwolenia ani na utworzenie osobnej parafii, ani na wybudowanie nowej świątyni. W 1981 udało się jedynie uzyskać pozwolenie na zbudowanie punktu katechetycznego.
Dopiero w 1985 zezwolono na utworzenie nowej parafii i w marcu tego roku ks. kardynał F. Macharski podpisał dekret erygujący parafię św. Józefa na os. Kalinowym. Dwa lata później zatwierdzony został projekt nowej świątyni, którego autorami byli Zofia Łuczyńska i Jan Kurka. Ponieważ stale pojawiały się nowe przeszkody, budowę kościoła podjęto dopiero kilka lat później. W połowie 1992 ruszyły pierwsze prace przy wznoszeniu fundamentów, a ostateczne, oficjalne pozwolenie na budowę parafia otrzymała dopiero w grudniu 1992 roku. Osiem lat później, w grudniu 2000 ks. kardynał F. Macharski wmurował uroczyście kamień węgielny w ścianę nowego kościoła, a w marcu 2002 odbyło się jego uroczyste poświęcenie. Obecnie do parafii św. Józefa Oblubieńca oprócz wymienionych powyżej osiedli należy jeszcze os. Kombatantów.
Kościół św. Józefa Oblubieńca jest niewysoką budowlą, wzniesioną na planie krzyża łacińskiego, o bardzo prostej, pozbawionej dekoracji bryle. Zewnętrzne elewacje są otynkowane na biało, od frontu przeprute wysokimi, prostokątnymi oknami. Na skrzyżowaniu naw zbudowano niewysoką ażurową konstrukcję zwieńczoną niewielkim krucyfiksem. Wejście główne do kościoła zaakcentowane zostało wysuniętym przed lico fasady skromnym, niskim portykiem, wspartym na prostokątnych podporach. Przedłużeniem portyku są biegnące przy ścianie fasady podcienia, nakryte niskim daszkiem.
Wnętrze świątyni jest jasne i przestronne. Nie ma tu tradycyjnego podziału na nawy. Wsparty na prostokątnych podporach, rozbudowany chór muzyczny przechodzi ze ściany zamykającej nawę na jej ściany boczne i jest dostępny dla wiernych. Przestrzeń jest wyraźnie zdominowana przez biel ścian i mocne światło, wpadające przez duże, prostokątne okna. Akcenty kolorystyczne wprowadzają ciemnozielone fragmenty posadzki oraz okładzina o tym samym odcieniu na ścianie zamykającej prezbiterium.
Prezbiterium jest podniesione o pięć stopni. Jego centralnym punktem jest krucyfiks, zaprojektowany przez Jana Kurka, umieszczony wysoko, na tle okna kształcie krzyża. Poniżej krucyfiksu ustawiono polichromowaną figurę patrona świątyni, św. Józefa z Dzieciątkiem, zaprojektowaną przez krakowskiego artystę Czesława Dźwigaja. Ten sam artysta zaprojektował tabernakulum o prostej formie, z dekorowanymi płaskorzeźbionym wzorem drzwiczkami. Ustawione w prezbiterium ołtarz oraz ambona wykonane są z jasnego marmuru i mają proste, geometryczne kształty.
Kościół św. Józefa jest przykładem współczesnej, bardzo prostej, funkcjonalnej architektury sakralnej. Jest nieco ukryty wśród zabudowań osiedla i nie wybija się zbyt dużymi rozmiarami, ale już z daleka można dostrzec intensywnie czerwony kolor dachu i jasną fasadę.