Przylasek Wyciąski

           Pierwotnie wieś nosiła nazwę Nadwiśle Wyciąskie, Las Wyciąski, Lasek Wyciąski. Pierwszy człon nazwy Przylasek ma charakter topograficzny, pochodzi od słowa przylasek, czyli mały lasek położony przy większym. Drugi człon nazwy ma charakter dzierżawczy i wskazuje, że obszar, na którym powstała osada terytorialnie przynależał do Wyciąża.

           Osada powstała na terenach dawnego starorzecza Wisły, była często niszczona przez wylewy rzeki. Wieś sąsiadowała, od zachodu z Przylaskiem Rusieckim, od północy z Wyciążem, od wschodu Wolicą oraz Lasem Kościelnickim, od południa granicę wytyczała rzeka Wisła. Zabudowa wsi miała charakter rozproszony, typu samotni. Zabudowania powstały w rejonie skrzyżowania ul. Drożyska i ul. Siejówki oraz u zbiegu ul. Siejówki i ul. Jaglanej.

           Przed 1782 podlegała parafii w Niepołomicach, następnie parafii pod wezwaniem św. Grzegorza w Ruszczy.

           Wieś powstała zapewne w XVIII wieku. Pierwsza wzmianka źródłowa o osadzie pochodzi z lat 1782 - 1783, stanowiła własność kapituły krakowskiej i wchodziła w skład posiadłości z siedzibą w Wyciążu. W 1783 osada liczyła 14 domów i mieszkało w niej 83 mieszkańców. W 1870 posiadłość dworska w Przylasku Wyciąskim należała do Marii Teresy Wodzickiej.

           W 1888 Przylasek Wyciąski liczył 131 mieszkańców oraz 24 domów, stanowił część wsi Wyciąże.