Cło

           Część Kościelnik, dawny przysiółek w południowej części Kościelnik, powstał w pobliżu dawnej średniowiecznej komory celnej oraz karczmy, przy średniowiecznej drodze handlowej z Krakowa do Sandomierza i dalej na Ruś (dzisiejsza ul. Igołomska, Wiewiórcza).

           Pierwsze informacje o celnikach i karczmarzach z Kościelnik pochodzą z 1452 roku. Pierwsza wzmianka źródłowa o Cle jako Theloneum pochodzi z roku 1464, należało wówczas ono do dóbr kościelnickich i stanowiło własność szlachecką rodziny Straszów. W 1464 wzmiankowany jest włodarz tj. zarządca komory celnej w Kościelnikach zwanej Cło. Według wzmianki z lustracji dróg z 1570 w Cle były pobierane opłaty celne. W 1791 Cło liczyło 40 mieszkańców, 4 domy, znajdował się tu młyn oraz dwie karczmy żydowskie. W okresie zaborów znajdowała się tu austriacka komora celna, położona przy ówczesnej granicy ziem monarchii habsburskiej z terytorium zaboru rosyjskiego.

           Po dawnej komorze celnej zachowało się do czasów współczesnych kilka murowanych budynków. W 2. połowie XIX wieku Cło jako przysiółek Kościelnik liczyło ponad 50 mieszkańców, znajdowało się tu około10 zabudowań mieszkalnych.