Wola Rusiecka

           Nazwa Wola Rusiecka, dawniej Wola jest nazwą kulturalną, która oznacza, że wieś była przez pewien okres czasu zwolniona z obowiązku płacenia danin. Drugi człon nazwy pochodzi od nazwy pobliskiej wsi Ruszczy

           Wieś i część pobliskich Branic była położona nad rzeką Wisłą, 15 km na wschód od centrum Krakowa. W końcu XVIII wieku osada graniczyła od północy z Branicami, od zachodu z Chałupkami, od wschodu ze Stryjowem oraz Przylaskiem Rusieckim, od południa przez Wisłę ze wsią Grabie. Zabudowa wsi miała charakter rozproszony, typu samotni. Położona była w rejonie dzisiejszej ul. Kąkolowej.

           W końcu XIV i początku XV wieku istniał w Woli Rusieckiej kościół parafialny, następnie wieś podlegała parafii pod wezwaniem św. Grzegorza w Ruszczy.

           Wola Rusiecka powstała na terenach nadwiślańskich, które należały od czasów średniowiecza do klucza posiadłości rodu Branickich herbu Gryf. W XIV wieku w wyniku zmiany koryta Wisły wieś była położona na jej prawym brzegu i obejmowała także teren późniejszej wsi Grabie. W 1360 roku król Kazimierz Wielki zezwolił Wierzbięcie z Branic na przeniesienie Branic i okolicznych wsi w tym Woli Rusieckiej z prawa polskiego na prawo niemieckie średzkie. W 1386 roku Wierzbięta z Branic uposażył kościół parafialny w Woli Rusieckiej, nadał mu dziesięcinę z ról dworskich i kmiecych w Branicach. W 1400 roku biskup krakowski Piotr Wysz, na prośbę Wierzbięty odnowił przywilej fundacyjny dla kościoła parafialnego w Woli Rusieckiej. Najprawdopodobniej w latach 1420 - 1424 na wskutek częstego zalewania osady przez wody Wisły wspomniany kościół został przeniesiony do wsi Grabie. Ponowna zmiana koryta Wisły podzieliła wieś na część lewobrzeżną Wolę Rusiecką oraz część prawobrzeżną Grabie.

           Pierwsza wzmianka z czasów nowożytnych o Woli pochodzi z 1787 roku. Wieś należała wówczas do klucza dóbr szlacheckich, których siedzibą były Branice. W 1791 roku wieś liczyła 45 mieszkańców, 7 domów i stanowiła własność Izabelli z Poniatowskich Branickiej (1730 - 1808), starszej siostry króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. W XIX wieku Wola Rusiecka stanowiła część Branic, była w posiadaniu rodziny Badenich. W 1890 roku obszar dworski w Woli należał do Juliana Baczyńskiego, liczył 47 morgów ziemi. Na południe od osady w czasach współczesnych w miejscu dawnych żwirowni powstało kilkanaście zbiorników wodnych o łącznej powierzchni ponad 80 ha, poprzecinanych groblami.