Józef Karbowski
(25 X 1888 Kraków – 7 V 1956 Kraków)
aktor, reżyser, pedagog
rodzina
jedyny syn Wawrzyńca Wincentego (1857 – 1932) i Wiktorii Zięby (1850 – 1936)
1. około 1900 poślubił aktorkę Stanisławę Marię Spieczyńską: syn Tadeusz, poślubił Mariannę Wielgoszewską
2. około 1930 poślubił Annę Stanisławę Durkalec
biogram
Uczył się w Krakowie w gimnazjum filologicznym, następnie uczęszczał do szkoły dramatycznej Michała Przybyłowicza w Krakowie. Działał również w Akademickim Kole Miłośników Dramatu Klasycznego. Debiutował i występował w Sosnowcu, później w Kaliszu, Warszawie, Charkowie. Został naczelnym reżyserem Teatru Wielkiego w Wilnie, pracował w Teatrze Polskim w Bydgoszczy, gdzie przez trzy sezony pełnił też funkcję dyrektora. Pracował w wileńskiej Reducie oraz w Teatrze Polskim w Warszawie. Następnie do wybuchu II wojny światowej pracował stale jako aktor i reżyser w Teatrze im. J. Słowackiego w Krakowie. Prowadził także wykłady w Miejskiej Szkole Dramatycznej. W czasie okupacji niemieckiej pracował jako urzędnik. Po wojnie pracował ponownie w Teatrze im. J. Słowackiego, występował i reżyserował także w Starym Teatrze. Był wykładowcą i profesorem krakowskiej PWST.
Ważniejsze role: Kreon w Antygonie Sofoklesa, Jago w Otellu W. Shakespeare'a, Rejent w Zemście A. Fredry, Franciszek Moor w Zbójcach F. Schillera, Król w Mazepie J. Słowackiego, tytułowa w Judaszu z Kariothu K.H. Rostworowskiego, Profesor Sonnenbruch w Niemcach L. Kruczkowskiego.
Był zasłużonym działaczem ZASP (po wojnie prezesem jego krakowskiego oddziału) i SPATiF. Odznaczony między innymi Srebrnym Wawrzynem PAL oraz Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
kalendarium
1907 IV 14 – brał udział w popisie szkoły M. Przybyłowicza
1907 V 7 – debiutował w teatrze w Sosnowcu w roli starca Rabina Todrosa ("Meir Ezofowicz")
1907 - 1919 - występował w Sosnowcu, Kaliszu, Warszawie. Charkowie
1919 – 1920 - naczelny reżyser Teatru Wielkiego w Wilnie
1920 – 1925 - w Teatrze Polskim w Bydgoszczy
1922 – 1925 – dyrektor tego teatru
1926 – 1929 - w wileńskiej Reducie
1929 – 1931 - w Teatrze Polskim w Warszawie
1931 – 1939 - aktor i reżyser w Teatrze im. J. Słowackiego w Krakowie
1932 – 1935 - zastępca dyrektora tamże
1936 – odznaczony Srebrnym Wawrzynem PAL
1945 - 1949 i od 1951 - ponownie w Teatrze im. J. Słowackiego
1948 – został wykładowcą krakowskiej PWST
1954 – otrzymał Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
1955 – profesor krakowskiej PWST
źródła:
Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973