Aleksander Krawczuk
(7 VI 1922 Kraków - )
historyk starożytności, pisarz
biogram
Podczas okupacji był żołnierzem AK o pseudonimie Brutus, składał przysięgę przed dowódcą 13. kompanii kapitanem Marianem Rokoszem w Formacji Żelbet.
Ukończył studia na Wydziale Filologii Klasycznej i Historii Starożytnej na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Objął kierownictwo Zakładu Historii Starożytnej UJ.
Piastował funkcję ministra kultury i sztuki, był posłem na Sejm RP. Jako minister przyczynił się do renowacji kościoła w Rudkach na Ukrainie, gdzie jest pochowany Aleksander Fredo, rozpoczęcia prac przy renowacji Cmentarza Orląt we Lwowie i zakończenia budowy nowego gmachu Muzeum Narodowego w Krakowie. Jest prezesem krakowskiego Oddziału Fundacji Kultury Polskiej.
Specjalizuje się w historii starożytnej Grecji i Rzymu, jest autorem wielu książek, publikacji i popularnych audycji TV o historii antycznego Rzymu, której jest znawcą absolutnym. Prowadził między innymi wraz z Arturem Janickim cykl dokumentalny Antyczny świat profesora Krawczuka.
wybrane publikacje:
1960 - Kolonizacja sullańska, Ossolineum, Wrocław
1962 - Gajusz Juliusz Cezar, Ossolineum, Wrocław
1964 - Cesarz August, Ossolineum, Wrocław
1965 - Neron, Czytelnik, Warszawa
1965 - Herod, król Judei, Wiedza Powszechna, Warszawa
1967 - Perykles i Aspazja, Ossolineum, Wrocław
1968 - Siedmiu przeciw Tebom, PIW, Warszawa
1968 - Sprawa Alkibiadesa, Czytelnik, Warszawa
1969 - Kleopatra, Ossolineum, Wrocław
1969 - Wojna Trojańska: Mit i historia, Wiedza Powszechna, Warszawa
1970 - Konstantyn Wielki, Wiedza Powszechna, Warszawa
1970 - Pan i jego filozof. Rzecz o Platonie, PIW, Warszawa
1972 - Ród Konstantyna , Wiedza Powszechna, Warszawa
1972 - Sennik Artemidora, Ossolineum, Wrocław
1972 - Tytus i Berenika, Czytelnik, Warszawa
1974 - Julian Apostata, Wiedza Powszechna, Warszawa
1974 - Rzym i Jerozolima, Czytelnik, Warszawa
1975 - Mity, mędrcy, polityka, PIW, Warszawa
1976 - Maraton, Wiedza Powszechna, Warszawa
1976 - Ostatnia Olimpiada, Ossolineum, Wrocław
1978 - Upadek Rzymu. Księga wojen, Ossolineum, Wrocław
1980 - Starożytność odległa i bliska, "Pax", Warszawa
1982 - Mitologia starożytnej Italii, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa
1982 - Ród Argeadów, Wyd. Literackie, Kraków
1985 - Stąd do starożytności, Wydawnictwa Radia i Telewizji, Warszawa
1986 - Poczet Cesarzy Rzymskich, Iskry, Warszawa
1987 - Opowieści o zmarłych. Cmentarz Rakowicki, KAW, Kraków
1988 - Groby Cheronei, Wyd. Poznańskie, Poznań
1991 - Alfabet Krawczuka Mitologiczny, "Cracovia", Kraków
1992 - Rzymianki, Polczek, Kraków
1992 - Poczet cesarzy bizantyjskich, Iskry, Warszawa
1994 - Kronika starożytnego Rzymu, Iskry, Warszawa
1997 - Kronika Rzymu i Cesarstwa Rzymskiego, Iskry, Warszawa
1998 - Poczet cesarzowych Rzymu, Iskry, Warszawa
2000 - Rzym, Kościół, cesarze, Iskry, Warszawa
2002 - Polska za Nerona, Iskry, Warszawa
2005 - Spotkania z Petroniuszem, Iskry, Warszawa
kalendarium
1932 – wraz z rodziną przeprowadził się z Rynku Głównego 15 (3 piętro) do Podgórza, na ul. Widok (potem Radockiego, obecnie Stawarza)
1939 VII – odbył w Starym Sączu dwutygodniowe przeszkolenie z przysposobienia obronnego
1945 - został skierowany do pułku łączności, który częściowo ulokował się w Sieradzu, gdzie trwało szkolenie zapasowej kadry
1945 – 1949 - studiował filologię klasyczną i historię na UJ
1949 – został pracownikiem naukowym UJ
1960 - doktoryzował się u prof. Józefa Wolskiego (Kolonizacja Sullańska)
1963 – habilitował się (Virtutis ergo nadanie obywatelstwa rzymskiego)
1964 – został laureatem nagrody ministra oświaty i szkolnictwa wyższego I stopnia
1971 - 1983 i od 1983 - członek Związku Literatów Polskich
1972 – otrzymał nagrodę miasta Krakowa
1974 – został profesorem w katedrze historii starożytnej Uniwersytetu Jagiellońskiego
1979 - otrzymał nagrodę prezesa Rady Ministrów
1980 – został kierownikiem Zakładu Historii Starożytnej
1980 – został członkiem Obywatelskiego Komitetu Ratowania Cmentarza Rakowickiego
1985 – został profesorem zwyczajnym
1985 – został odznaczony medalem KEN
1986 IX 29 – został powołany na na stanowisko ministra kultury i sztuki
1986 - 1989 – pełnił funkcję ministra kultury i sztuki
1986 - 1990 – był członkiem Narodowej Rady Kultury
1986 - 1987 - prezes Oddziału Krakowskiego ZLP
1987 – został członkiem założycielem Fundacji Kultury Polskiej
1988 - został przewodniczącym rady Oddziału Krakowskiego Fundacji Kultury Polskiej
1991 - 1997 – był posłem na Sejm RP
1997 - został odznaczony honorową Odznaką „Zasłużony dla województwa krakowskiego"
1997 - został odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski
1998 – został członkiem SKOZK